İran ‘toplumsal kargaşa yaratma’ suçlamasıyla iki Avrupalıyı tutukladı

İran dini lideri Ali Hamaney dün Tahran’da öğretmenlere hitap etti. (Hamaney’in internet sitesi)
İran dini lideri Ali Hamaney dün Tahran’da öğretmenlere hitap etti. (Hamaney’in internet sitesi)
TT

İran ‘toplumsal kargaşa yaratma’ suçlamasıyla iki Avrupalıyı tutukladı

İran dini lideri Ali Hamaney dün Tahran’da öğretmenlere hitap etti. (Hamaney’in internet sitesi)
İran dini lideri Ali Hamaney dün Tahran’da öğretmenlere hitap etti. (Hamaney’in internet sitesi)

Avrupa Birliği’nin (AB) Viyana görüşmelerindeki durgunluğa son vermek için çabaladığı bir dönemde İran İstihbarat Bakanlığı, dün yaptığı açıklamada, bir Avrupa ülkesinin vatandaşı olan 2 kişinin ‘ülkedeki güvenlik ve istikrarı tehdit etme’ suçlamasıyla tutukladı alındığını duyurdu.
Bakanlığın açıklamasına göre, tutuklanan iki kişi, yabancı istihbarat servisleriyle işbirliği içinde İran’da toplumsal istikrarı tehdit etmek amacıyla kaos ve sosyal kargaşa planlamakla suçlanıyor. Açıklamada, iki kişinin öğretmenler başta olmak üzere İran’daki sendikalarla iletişim kurmaya çalıştığı belirtildi.
Açıklamada, tutuklama tarihi ve yeri ya da ‘bir Avrupa ülkesinin vatandaşları’ olduğu belirtilen kişilerin kimliği hakkında detay verilmedi. İran International isimli haber kanalının İngilizce servisi, tutuklanan iki Avrupalının Fransa’daki Ulusal Eğitim, Kültür ve Mesleki Eğitim Federasyonu Uluslararası İlişkiler Departmanı Başkanı Cecile Kohler ve eşi olduğunu iddia etti. İran International’a konuşan kaynaklar, Cohler ve Federasyon üyesi eşinin, Federasyonu temsilen değil, turistik seyahat amacıyla İran’da bulunduklarını söyledi.
İran International’ın aktardığı bilgilere göre, Avrupalı çift 29 Nisan’da İmam Humeyni Uluslararası Havalimanı’na giriş yaptı. Çift iki gün Tahran’da konakladıktan sonra İran’ın orta kesimindeki Kaşan ve İsfahan şehirlerini ziyaret etmeye başladı ve 8 Mayıs’ta tutuklandı.
İsveç Dışişleri Bakanlığı Cuma günü yaptığı açıklamada, erkek bir İsveç vatandaşının İran’da tutuklandığını bildirdi. Bu gelişme, İsveç makamlarının vatandaşlarına güvenlik riski sebebiyle zorunlu haller dışında İran’a seyahat etmeme tavsiyesinde bulunmasından birkaç gün sonra yaşandı.
İranlı eski yargı mensubu Hamid Nuri’nin İsveç’te tutuklanması İran-İsveç ilişkilerinin gerilmesine yol açtı. Nuri 1988’de Gohardaşt Hapishanesi'nde savcı yardımcılığı görevinde bulunduğu sırada Birinci Rehber’in (Humeyni) ‘fetvası’ üzerine siyasi tutuklulara yönelik işkence ve toplu infazlar gerçekleştirmekle suçlanıyor.
İran Yargı Erki Sözcüsü Zebihullah Hudaiyan önceki gün yaptığı açıklamada, İsveç-İran çifte vatandaşı Ahmed Celali hakkında verilen idam kararın kesin olduğunu, yürütmenin durdurulmayacağını ve kararın takvime göre uygulanacağını söyledi. Ancak tarih vermedi. Sözcü Hudaiyan, Celali ile Nuri arasında mahkum takası yapılması ihtimalinin olmadığını söyledi.
Nuri’nin davasında son aşamaya geçilirken İran Celali hakkında verilen idam kararının 21 Mayıs’ta infaz etmeyi planlıyor. İran'ın yarı resmi haber ajansı ISNA haberinde Celali ile Nuri arasında mahkum takası yapılması ihtimalini gündeme getirmesi dikkati çekti.
İstihbarat Bakanlığı’nın iki Avrupalının tutuklandığını duyurmasından iki gün önce İran dini lideri Ali Hamaney şirketlerin özelleştirilmesine yönelik işçi protestolarını ‘hak’ olarak nitelendirmesine rağmen işçi protestoları ile ‘düşmanın hareketleri’ arasında bağlantı kurdu. Hamaney, “Bu protestolarda işçilerimiz düşmanla arasına mesafe çekti. Düşmanın protestolarını istismar etmesine izin vermediler” dedi.
Hamaney’in internet sitesinde yer alan açıklamaya göre Hamaney dün de bir öğretmen topluluğuyla bir araya geldi. Öğretmenlerin ekonomik durumlarının iyileştirilmesini ‘daima’ tavsiye ettiğini söyleyen Hamaney, “Hükümet kurumlarındaki sorunlara rağmen geçim, sigorta, emeklilik ve öğretmenlerin sağlık imkanlarıyla ilgili konulara özel ihtimam gösterilmelidir” dedi.
İran’da hayat şartlarının iyileştirilmesini, emeklilik maaşları ve ücretleriyle ilgili reformların hayata geçirilmesini talep eden öğretmenler aylardır gösteriler düzenliyor.



Trump: Nobel Ödülü ve uzak barış

ABD Başkanı seçilen Donald Trump (AP)
ABD Başkanı seçilen Donald Trump (AP)
TT

Trump: Nobel Ödülü ve uzak barış

ABD Başkanı seçilen Donald Trump (AP)
ABD Başkanı seçilen Donald Trump (AP)

İbrahim Hamidi

ABD Başkanı seçilen Donald Trump, Nobel Barış Ödülü'nü istiyor. Peki, kim istemiyor ki? Trump, Ortadoğu'da İbrahim Anlaşmaları’nın imzalanmasını sağlamadaki rolü nedeniyle ilk başkanlık dönemi sırasında ödülü almayı istemişti. Bu sefer dünya barışını sağlamadaki rolü nedeniyle ödülü almayı daha çok istiyor.

Trump ödülü almak istiyor ve bunun görev süresinin ilk yılında, Ekim 2009'da, “uluslararası diplomasiyi ve halklar arasındaki iş birliğini güçlendirme çabaları" nedeniyle ödül alan eski ABD başkanı Barack Obama gibi, erken bir dönemde gerçekleşmesini istiyor. ABD'nin eski büyükelçisi ve ABD iç işlerinde uzman Robert Ford'un meslektaşı Conn Coughlin'in moderatörlüğünde düzenlenen sempozyumda söylediğine göre bu, Trump'ın Nobel Ödülü'nü alma tutkusunda kilit bir etken. Bahsi geçen sempozyum ise bir grup meslektaşın, diplomatın, uluslararası ilişkiler ve Ortadoğu bölgesi uzmanının katılımıyla, Suudi Arabistan Araştırma ve Pazarlama Grubu (SRMG) bünyesinde yer alan Mecelle ve THINK Merkezi tarafından Londra'daki Frontline Gazeteciler Kulübü'nde düzenlendi.

2013'te Obama'nın ödülünün iptal edilmesi çağrısında bulunan bir tweet atan Trump, anlaşma ve uzlaşılara imza atarak Oslo yolunun taşlarını döşemek istiyor. Ukrayna, Gazze ve Lübnan'daki savaşları sona erdirmek, Tahran'ı yaptırımlar ve azami baskı ile Pekin'i ise ticaret savaşıyla yorma planlarına rağmen, Tayvan ve İran'da askeri savaşlardan kaçınmayı amaçlıyor.

İkinci Trump’ı Birinci Trump’tan ayıran iki nitelik var; sadakat ve kişisel ilişkiler. İlk yönetiminde uzun deneyime sahip üst düzey yetkilileri atamış, ancak sürpriz bir tweet ile onları hızla kovmuştu. Ancak şimdi atadığı veya aday gösterdiği kişilerin çoğu, hatta belki de tamamı ona veya Trumpizm’e sadık. Bazıları, kanaatleri ne olursa olsun “Sayın Başkan”ın isteklerini yerine getireceklerini açıkça ifade ettiler. Dünya liderleri ise Trump ile kişisel ilişki kurma konusunda hızlı davrandılar. Ekibin sadakati karşısında liderle ilişki çok önemlidir.

Bu iki niteliğe ilave olarak iki faktör daha var; birincisi, Trump'ın bu sefer halk oyları ile Seçiciler Kurulu oylarının çoğunu elde ederek kazanması, Cumhuriyetçi Parti’nin Kongre'nin iki kanadı Senato ve Temsilciler Meclisi’nde çoğunluğa sahip olmasıdır.  İkincisi, Trump ekibini oluşturmakta acele ediyor ve bir an önce dünyayı ve ABD'yi hayal ettiği gibi şekillendirmeye başlamak istiyor. Cumhuriyetçi Parti içindeki bazı eğilimlerin çekincelerini önlemek için bazı adayların Senato'da oylamaya sunulmasını engellemeye çalışıyor.

Ortadoğu, sadece Filistin meselesi ve sağcı İsrail hükümeti ve planları açısından değil, bölgesel ilişkiler açısından da İbrahim Anlaşmaları’nın imzalandığı dönemden farklı.

Dünya Trump’ın saf özünü yudumlamaya ve önümüzdeki iki ayın sancılarını yaşamaya hazırlanıyor. Tüm taraflar müzakere pozisyonlarını iyileştirmek veya Trump'ın tercihlerini zorlaştıracak oldu bittiler yaratmak istiyor.

Lübnan'da müzakerelerle karşılıklı darbeler arasında bir yarış yaşanıyor. Netanyahu ya en iyi anlaşmayı elde etmek ya da Hizbullah'a müzakere pozisyonunu zayıflatacak güçlü askeri darbeler indirmek istiyor. İran da Tahran’a “azami baskı” uygulamak isteyen Trump ile ilişkilerini iyileştirmek için İsrail'i Hizbullah füzeleriyle hedef almaya devam etmek istiyor. Biden ise Lübnan'da 60 günlük ateşkesi sağlayarak görev süresini tamamlayıp, adını tarihe yazdırmayı ve büyük anlaşmanın unsurlarını tamamlama işini Trump'a bırakmayı hedefliyor.

Ateşkes ve rehineler takası müzakerelerinin yeniden başlatılması yönünde çağrıların yenilendiği Gazze'de de durum aynı. Ancak buradaki anlaşmanın unsurları daha karmaşık ve geniş kapsamlı, çünkü Filistin meselesine dokunuyor. Trump'ı beklerken düzenlenen Riyad zirvesinde “iki devletli çözüm”ü ve Filistin devletinin tanınmasını gündeme getirmeye yönelik Arap-İslam çabalarının önemi de buradan kaynaklanıyor.

Ortadoğu, yalnızca Filistin meselesi ve sağcı İsrail hükümetinin yapısı ve planları açısından değil, bölgesel ilişkiler açısından da birkaç yıl önce İbrahim Anlaşmaları’nın imzalandığı dönemden farklı. Çin himayesinde gerçekleşen Suudi Arabistan-İran yakınlaşması ve bunu sürdürmeye bağlılık, İkinci Trump’ın karşısında bulacağı sahnenin temel direğidir.

Batı'nın silahlanması Beyaz Saray'dan gelen rüzgarlara ilişkin korkuları yansıtıyor ve hiç şüphe yok ki bu korkular, NATO Genel Sekreteri Mark Rutte'nin iki gün önce Trump ile yaptığı görüşmenin merkezinde de yer alıyordu.

Uluslararası sahne de daha az karmaşık değil. Trump, Putin ile kişisel ilişkisi sayesinde Ukrayna'daki “savaşı hızla sonlandırabileceğini” söyledi. Trump'ın sunmayı planladığı planlar sızdırıldı ve bunlar arasında oldu bittinin, yani Rusya'nın doğu Ukrayna bölgeleri üzerindeki kontrolünün tanınması, bir tampon bölgenin kurulması ve Ukrayna'nın 20 yıl boyunca Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'ne (NATO) girmeme taahhüdü yer alıyor.

Zelenskiy ve Avrupa ülkeleri Trump'ın niyetini biliyorlar, bu nedenle Rusya'ya karşı Amerikan ve Avrupa füzelerinin kullanılmasına ilişkin vetoyu kaldırmakta acele ettiler. Dahası Fransa Dışişleri Bakanı, Kiev'in silahlandırılması düzeyinde “kırmızı çizgilerin” olmadığını söyledi. Amaç Rusya'yı yenmek değil, Trump’ın müzakere zamanı geldiğinde Kiev'in müzakere koşullarını iyileştirmek. Şarku’l Avsat’ın Majalla'dan aktardığı analize göre Batı'nın silahlanması, Beyaz Saray'dan gelen rüzgarlara ilişkin korkuları yansıtıyor ve hiç şüphe yok ki bu korkular NATO Genel Sekreteri Mark Rutte'nin iki gün önce Trump ile yaptığı görüşmenin ve Avrupalı ​​liderlerin daha yeni başkan göreve gelmeden önce yapmakta acele ettikleri temasların da merkezinde yer alıyordu. Avrupa ve Arap ülkeleri Trump'ın izolasyoncu olduğunu biliyor. Hızlı ve ani saldırıları, cesur suikastları, büyük ticari ve askeri anlaşmaları kabul edebilir, ancak askeri taahhütlerden ve uzun savaşlardan oldukça uzaktır.

Trump'ın geride bıraktığı 2021 dünyası, öncülük edeceği ve Nobel Barış Ödülü'nü almak istediği 2025 dünyasından farklı. Uluslararası çatışmalar daha şiddetli, barış ise daha uzakta.

Çin’e gelince sahne iç içe geçmiş görünüyor. Trump ve ekibinin Pekin'e yönelik düşmanca tutumu net. Amerikan endüstrilerini canlandırmak için Çin mallarına yüzde 60'a varan vergiler getirme niyetleri var. Ancak bu, Tayvan uğruna askeri bir çatışmaya girileceği anlamına gelmiyor. Bu denklemi uygulamak, Çin mallarına ve özellikle de hassas askeri bileşenler içeren mallara bağımlı olan veya Pekin ile büyük bir ticaret dengesine sahip olan birçok Arap ve Avrupa ülkesi için zor ve yorucu olacak.

Biden döneminde Çin ile ilişki üç yönlüydü; ticari rekabet, iklim konusunda ortaklık ve jeopolitik çatışma. Biden da Brezilya'daki G20 Zirvesi oturum aralarında Başkan Şi Cinping ile yaptığı veda görüşmesinde bunu dile getirdi. Ancak büyük ihtimalle Trump ile ilişkiler ikili veya tek yönlü olacak; iki ülke için maliyetli, iki kutbun müttefikleri için ise yorucu bir rekabet.

Trump'ın geride bıraktığı 2021 dünyası, öncülük edeceği ve Nobel Barış Ödülü'nü almak istediği 2025 dünyasından farklı. Uluslararası çatışmalar daha şiddetli, barış ise daha uzakta.

Trump, Roosevelt, Wilson, Carter ve Obama'dan sonra Nobel Ödülü alan beşinci Amerikan başkanı olacak mı? Obama gibi erken mi, yoksa Carter gibi geç bir dönemde mi ödülü alacak? Yahut kaderi, İkinci Dünya Savaşı'nı sona erdirme çabaları nedeniyle 1945'te ve 1948'de iki kez ödüle aday gösterilen ama alamayan Sovyet lideri Joseph Stalin gibi mi olacak?

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.