MIT'nin iki yeni araştırması, Venüs'te hayat olabileceğini gösterdi

Kavurucu sıcaklığa sahip gezegen, "yaşamı aramaya değer"

İllüstrasyonda Venüs'ün güney yarımküresindeki "Quetzalpetlatl Corona" adlı yer şekli görülüyor (NASA)
İllüstrasyonda Venüs'ün güney yarımküresindeki "Quetzalpetlatl Corona" adlı yer şekli görülüyor (NASA)
TT

MIT'nin iki yeni araştırması, Venüs'te hayat olabileceğini gösterdi

İllüstrasyonda Venüs'ün güney yarımküresindeki "Quetzalpetlatl Corona" adlı yer şekli görülüyor (NASA)
İllüstrasyonda Venüs'ün güney yarımküresindeki "Quetzalpetlatl Corona" adlı yer şekli görülüyor (NASA)

Yeni bir araştırma zehirli ve asidik dumanlardan oluşan kalın bir atmosferle örtülen Venüs'te bile hayat olabileceğini gösteriyor.

ABD'deki Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nden (MIT) araştırmacılara göre Venüs'ün bu atmosferi, tamamen yaşanamaz bir ortam değil.

Burada yaşamın gelişme şansı az olsa da dikkate alınması gerekecek ölçüde bir ihtimal var.

Hakemli bilimsel dergi Astrobiology'de yayımlanan araştırma makalesinde, "Bulutlar, biyokütlenin varlığını destekleyebilir. Gelecekteki astrobiyoloji odaklı uzay misyonlarında bu biyokütle, atmosfer üzerindeki etkisinden dolayı kolayca tespit edilebilir" ifadeleri yer aldı.

Venüs'te yaşam olasılığı, 2020'de gezegenin atmosferinde fosfin gazının keşfedilmesinden bu yana gündemde.

Ancak gezegen yüzeyinin yaşama ev sahipliği yapması pek mümkün görülmüyor. Zira kavurucu sıcaklığa sahip bu yüzey, ortalama 464 santigrat derece.

En azından bilinen anlamıyla yaşamın suya ihtiyaç duyacağı göz önüne alınırsa bu sıcaklıkta sıvı halde su bulmak mümkün değil.

Venüs'ün atmosferiyse çok daha ılıman. Ama sülfürik asit bulutlarıyla kaplı ve yaşama elverişsizlik açısından yüzeyle yarışacak halde.

Sülfürik asit ve yaşam

MIT araştırmacıları kısa süre önce hakemli bilimsel dergi PNAS'ta bir başka makale daha yayımladı.

Bu araştırmada da yaşam için anahtar moleküllerin sülfürik asitte var olup olamayacağı incelendi ve aşamın temelini oluşturan nükleobazların sülfürik asitte kararlı halde kalıp kalamayacağı test edildi.

Yapılan deneyde DNA'yı meydana getiren adenin, sitozin, guanin, timin ve urasilin yüzde 81 ila 98 oranında sülfürik asit içeren bir ortamda haftalarca kararlı biçimde kalabileceği görüldü.

Bu deneysel ortamın sıcaklığı da 18 ila 21 santigrat dereceydi. Bu da Venüs bulutlarının sıcaklığına benzer bir ortam olduğu anlamına geliyordu.

Bunların yanı sıra pürin, pirimidin ve ayrıca bazı virüsler tarafından adenin yerine kullanılan 2,6-diaminopurin adlı bir bileşiğin de bu ortamda uzun süre dayanabildiği anlaşıldı.

Bulgular en azından teorik olarak nükleobazların Venüs'ün sülfürik asit bulutlarında asılı kalabileceğine işaret ediyor.

Yaşam olasılığı

Astrobiology'de yayımlanan makalede ise araştırmacılar Venüs'te yaşam olasılığına karşı çıkan argümanları çürütmeye odaklandı.

Bu argümanlardan biri de su olmadan yaşamın var olup olamayacağıydı.

Ekip, sülfürik asidin Dünya'da suyun oynadığı rolü üstlenmesinin imkansız olmadığını savundu.

Ekibin hesaplamalarına göre, Venüs fotosentez veya fototrofiyle hayatta kalan bir biyokütleyi büyütmek ve sürdürmek için yeterli kimyasal enerjiye de sahip.

Makalede gezegendeki hidrojen veya metal eksikliği de yaşam olasılığını tamamen ortadan kaldıracak bir engel olarak görülmedi.

Araştırmacılar bu bulgulardan hareketle Venüs'te yaşam olasılığının aramaya değer olduğunu vurguluyor.

 

Independent Türkçe, Science Alert, Astrobiology News



Deepfake videoları tespit etmek giderek zorlaşıyor: Artık gerçekçi kalp atışları var

Kişilerin rızası ve bilgisi dışında üretilen deepfake görüntüler endişe yaratıyor (Reuters)
Kişilerin rızası ve bilgisi dışında üretilen deepfake görüntüler endişe yaratıyor (Reuters)
TT

Deepfake videoları tespit etmek giderek zorlaşıyor: Artık gerçekçi kalp atışları var

Kişilerin rızası ve bilgisi dışında üretilen deepfake görüntüler endişe yaratıyor (Reuters)
Kişilerin rızası ve bilgisi dışında üretilen deepfake görüntüler endişe yaratıyor (Reuters)

Deepfake videoların gelişmiş saptama yöntemlerini yanıltabildiği ve her geçen gün daha gerçekçi hale geldiği tespit edildi. 

Bir kişinin yüzünün ya da vücudunun dijital olarak değiştirilmesiyle oluşturulan deepfake videolar endişe yaratmaya devam ediyor. 

Bu videolar gerçek bir kişinin görüntüsünün yapay zeka kullanılarak değiştirilmesiyle yapılıyor. Aslında bu teknoloji, kullanıcıların yüzünü kediye dönüştüren veya yaşlandıran uygulamalar gibi zararsız amaçlarla da kullanılabiliyor.

Ancak insanların cinsel içerikli videolarını üretmek veya masum insanlara iftira atmak için de kullanılabilmesi ciddi bir sorun teşkil ediyor.

Bu videoların sahte olup olmadığını anlamak için kullanılan gelişmiş yöntemlerden biri kalp atışlarını izlemek. 

Uzaktan fotopletismografi (rPPP) adlı araç, deriden geçen ışıktaki küçük değişiklikleri tespit ederek nabzı ölçüyor. Nabız ölçen pulse oksimetreyle aynı prensiple çalışan bu araç, çevrimiçi doktor randevularının yanı sıra deepfake videoları tespit etmek için de kullanılıyor.

Ancak bulguları hakemli dergi Frontiers in Imaging'de bugün (30 Nisan) yayımlanan çalışmaya göre deepfake görüntülerde artık gerçekçi kalp atışları var.

Bilim insanları çalışmalarına videolardaki nabız hızını otomatik olarak saptayıp analiz eden bir deepfake dedektörü geliştirerek başladı. 

Ardından rPPP tabanlı bu aracın verilerini, EKG kayıtlarıyla karşılaştırarak hassasiyetini ölçtüler. Son derece iyi performans gösteren aracın EKG'yle arasında dakikada sadece iki-üç atımlık fark vardı. 

Ekip aracı deepfake videolar üzerinde test ettiğindeyse rPPP, videoya kalp atışı eklenmese bile son derece gerçekçi bir kalp atışı algıladı. 

Bilim insanları kalp atışlarının videoya kasten eklenebileceği gibi, kullanılan kaynak videodan kendiliğinden geçebileceğini de söylüyor.

Almanya'daki Humboldt Üniversitesi'nden çalışmanın ortak yazarı Peter Eisert "Kaynak video gerçek bir kişiye aitse, bu artık deepfake videoya aktarılabiliyor" diyerek ekliyor: 

Sanırım tüm deepfake dedektörlerinin kaderi bu; deepfake'ler gittikçe daha iyi hale geliyor ve iki yıl önce iyi çalışan bir dedektör bugün tamamen başarısız olmaya başlıyor.

Araştırmacılar yine de sahte videoları saptamanın başka yolları olduğunu düşünüyor. Örneğin sadece nabız hızını ölçmek yerine, yüzdeki kan akışını ayrıntılı olarak takip eden dedektörler geliştirilebilir.

Eisert, "Kalp atarken kan, damarlardan geçerek yüze akıyor ve daha sonra tüm yüz bölgesine dağılıyor. Bu harekette gerçek görüntülerde tespit edebileceğimiz küçük bir gecikme var" diyor.

Ancak bilim insanına göre nihai çözüm deepfake dedektörlerinden ziyade, bir görüntünün üzerinde oynanıp oynanmadığını anlamaya yarayan dijital işaretlere odaklanmaktan geçiyor:

Bir şeyin sahte olup olmadığını tespit etmek yerine bir şeyin değiştirilmediğini kanıtlayan teknolojiye daha fazla odaklanmadığımız sürece, deepfake'lerin saptanmalarını zorlaştıracak kadar iyi olacağını düşünüyorum.

Independent Türkçe, BBC Science Focus, TechXplore, Frontiers in Imaging