Gazzelilerin, kayıp yakınları için son umudu: "Enkazın altında Ömer ve Usame var"

Hakkında bilgi bulunmayan, sivil savunma ekiplerinin ulaşamadığı 15 bin kişi var

Aileler, Gazze'de yıkılan evlerin duvarlarına yakınlarının isimlerini yazıyor (Meryem Ebu Dakka- Independent Arabia)
Aileler, Gazze'de yıkılan evlerin duvarlarına yakınlarının isimlerini yazıyor (Meryem Ebu Dakka- Independent Arabia)
TT

Gazzelilerin, kayıp yakınları için son umudu: "Enkazın altında Ömer ve Usame var"

Aileler, Gazze'de yıkılan evlerin duvarlarına yakınlarının isimlerini yazıyor (Meryem Ebu Dakka- Independent Arabia)
Aileler, Gazze'de yıkılan evlerin duvarlarına yakınlarının isimlerini yazıyor (Meryem Ebu Dakka- Independent Arabia)

Ethem, elindeki kırmızı sprey şişesiyle duvara "Ömer ve Usame" yazdı.

Gazze Şeridi'ndeki savaşta İsrail uçakları tarafından yıkılan evinin taşlarını öpen Ethem, akıbetlerini bilmediği iki çocuğu için gözyaşları içerisinde oradan ayrıldı. 

Ethem, bir duvar yazısı sanatçısı değil. O, iki çocuğunu da evinin enkazı altında kaybeden bir baba.

Yerinden edilmiş insanlar da dahil olmak üzere, 15 kişinin yaşadığı binayı yok eden hava saldırısı ardından oğullarının ölüp ölmediklerini dahi bilmiyor.

Ekipmansız arama faaliyetleri

Saldırıdan mucizevi bir şekilde kurtulan Ethem, enkazın altından çıkıp kurbanları aramaya koyuldu.

Enkazı elleriyle kaldırmaya çalışan Ethem, "Hiçbir ekipmanım olmadan kayıp kişileri ararken 11 kişinin cesedini buldum. Saldırıların yoğunluğu ve vahşeti nedeniyle kurtarma ekipleri olay yerine ulaşamadı" dedi. 

Kurtarma ekipleri bombalanan yerlere ulaşamıyor (Meryem Ebu Dakka-Independent Arabia)
Kurtarma ekipleri bombalanan yerlere ulaşamıyor (Meryem Ebu Dakka-Independent Arabia)

Enkazın altında mahsur kalan çocukları Ömer ve Usame'yi aramaya çalışan Ethem, kendilerinden bir cevap alamadı.

Molozları kaldırma çabaları ise işe yaramadı. Saatler süren çabaların ardından, iki çocuğunun saldırı öncesinde uyuyor olduğu alanda sağlam kalan duvara şöyle yazdı:

Enkazın altında Ömer ve Usame var.

Yol gösterme

Neden böyle yaptığı sorulduğunda ise Ethem, eşiyle birlikte Gazze'nin güneyindeki Refah bölgesine gideceğini, bölgeye sivil savunma ekipleri geldiği taktirde bu kelimelerin ekiplere yol gösterebileceğini, belki de çocuklarının bulunacağını ifade ediyor. 

Gazze halkı, kayıplarının adlarını binaların enkazlarına yazarak sivil savunma ve kurtarma ekiplerine rehberlik etmeyi amaçlıyor.

Gazze Şeridi'nin güneyindeki Han Yunus ve en güneydeki Refah şehrinin tüm sakinleri artık bu yeni yöntemi uyguluyor.

İsrail ordusunun askeri kara operasyonlarının bir kısmını, bu ayın başlarına dek insani yardım alanları sayılan bu valiliklere aktarmasıyla bu yönteme güvenilmeye başlandı.

15 bin kayıp

Gazze'de savaş nedeniyle kaybolan çok sayıda akıbeti henüz bilinmiyor.

Çalışmaları gereği gibi sürdüremeyen yerel yönetimler, bu insanları bulamadığı gibi haklarında herhangi bir bilgiye de ulaşamıyor.

Gazze Medya Ofisi Genel Müdürü İsmail es-Sevabite, "Kayıp kişiler meselesi en zor dosyalardan biri. Bunu sadece Sağlık Bakanlığından gelen raporlarla takip ediyoruz. Son güncellemeye göre 8 bini çocuk, 4 bini kadın olmak üzere 15 bin kayıp insanımız var. Enkaz altında kayıplar olduğu gibi çeşitli yerlerde irtibatı kesilenler de mevcut. Enkaz altında kalanların yaşama şansları oldukça düşük. İkinci kısım için ise Birleşmiş Milletler (BM) kurumlarıyla iletişime geçerek onlar hakkında bilgi almaya çalışıyoruz" açıklamalarında bulundu. 

Salim ise ana kavşaklardan birindeki bir duvara "Burada kayıp insanların olduğu yıkılmış bir ev var" yazdı.

Kurtarma ve sivil savunma ekiplerine yol göstermek için ok işareti çizen baba, ulaşamadığı, hala enkaz altında kalan dört çocuğunun isimlerini büyük bir duvara yazdı.

Aynı zamanda, "Sivil savunma ekiplerine ulaşmak mümkün olmadı. Kayıp kişilerin izini sürmeye çalıştım ancak başaramadım. Bu nedenle, kurtarma ekiplerinin oraya ulaşıp onları kurtarması veya çıkarması umuduyla, enkaz altında kalanların isimlerini duvara yazdım. Hayatımız karanlık bir kabusa dönüştü. Kayıp yakınlarımızı ihbar etmek için ilkel olduğunu düşündüğüm bu yöntemi izliyoruz" ifadelerini kullandı. 

Gazze'de 15 bin kişi kayıp. Bir kısmı enkaz altında iken hayatta kalma şansları ise oldukça zayıf (Meryem Ebu Dakka-Independent Arabia)
Gazze'de 15 bin kişi kayıp. Bir kısmı enkaz altında iken hayatta kalma şansları ise oldukça zayıf (Meryem Ebu Dakka-Independent Arabia)

Ulaşılamayan insanlar

Nitekim sivil savunma ve kurtarma ekipleri, bombalanan alanlardaki mağdurları kurtaramıyor.

Özellikle Han Yunus kentinde çatışmaların yoğunlaşması ardından İsrail, bölge sakinlerinden yerlerinden ve barınma merkezlerinden ayrılmamalarını istemişti.

Buna sağlık ekipleri ve sahadaki işçiler de dahildi. 

Sivil Savunma Sözcüsü Mahmud Basal bu hususta, "Filistinliler, İsrail saldırılarında öldürülen yakınlarının cesetlerini çıplak elleriyle aramaya çalışıyor. Tamamen yıkılan binaların arasından yakınlarının cenazelerini güçlükle, zorlukla çıkarıyorlar. Ekiplerimiz hareket edemez hale gelince Gazzeliler ise kayıp kişilerin isimlerini binaların enkazlarına yazmaya başladı. Bunu fark ettiğimizde, sivil savunma ekiplerine enkazda yazılanlara dikkat etmeleri yönünde talimat verdik. Kayıp kişilerin isimlerinin moloz üzerine yazılması Gazze'nin kuzeyinde benimsenen bir fikirdi. Sivil savunma ekipleri, bu yazıların olduğu alanlara yönlendiriyor. Böylece insanların sağ bulunduğu da oldu" ifadelerini kullandı. 

Uluslararası yardım 

Han Yunus'ta evlerin enkazı altında kalan yaralılardan yardım çağrıları aldıklarını bildiren Basal, ancak kara kuvvetlerinin müdahalesi nedeniyle ambulansların buralara ulaşamadığını belirtti.

Bazıları enkaz altında mahsur kalan yüzlerce insandan sinyaller aldıklarını, ancak İsrail ordusunun hareketi kısıtladığını anlattı. 

İsrail sivil savunma ekiplerinin sahada hareket etmesine izin verse dahi bu ekipler enkaz altındakilere ulaşmak için ciddi bir ekipman, makine ve yakıt sıkıntısı çekiyor.

Bu yüzden Gazze'de hala binlerce kayıp insan mevcut. 

Basal, uluslararası toplumdan mahsur kalan insanlara yardım edilmesini ve binlerce kayıp kişinin kurtarılması için moloz kaldırma konusunda uzman ekipmanların getirilmesini istediklerini belirtti. Ancak bu taleplere herhangi bir yanıt gelmediğine dikkat çekti.

Independent Arabia - Independent Türkçe



Netanyahu, ikinci aşamanın Hamas iktidarının sona ermesine bağlı olduğunu ileri sürüyor

Filistinliler, işgal altındaki Batı Şeria'nın el Halil kentinde dün İsrail tarafından öldürülen bir işçinin cenazesini taşıyor (AFP)
Filistinliler, işgal altındaki Batı Şeria'nın el Halil kentinde dün İsrail tarafından öldürülen bir işçinin cenazesini taşıyor (AFP)
TT

Netanyahu, ikinci aşamanın Hamas iktidarının sona ermesine bağlı olduğunu ileri sürüyor

Filistinliler, işgal altındaki Batı Şeria'nın el Halil kentinde dün İsrail tarafından öldürülen bir işçinin cenazesini taşıyor (AFP)
Filistinliler, işgal altındaki Batı Şeria'nın el Halil kentinde dün İsrail tarafından öldürülen bir işçinin cenazesini taşıyor (AFP)

İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, Gazze'deki ateşkes anlaşmasının ikinci aşamasına geçişin yakın olduğunu öngörmesine rağmen, bunu Hamas'ın iktidarının sona ermesine bağladı.

Netanyahu, dün İsrail'de Almanya Başbakanı Friedrich Merz ile düzenlediği basın toplantısında, "Kimse Trump'ın rehineleri serbest bırakması için Hamas'a baskı yapmasını beklemiyordu ama başardık. Şimdi ikinci aşama, Hamas'ı ve Gazze'yi silahsızlandırmak" ifadelerini kullandı.

Merz'in İsrail ziyareti, Netanyahu'nun Gazze Savaşı'nın ardından yaşadığı göreceli Avrupa izolasyonuna son verdi. Merz, Tel Aviv'in yanında durmanın "Almanya politikasının ayrılmaz ve temel bir parçası olduğunu ve öyle kalacağını" belirtti, ancak Uluslararası Ceza Mahkemesi'nin Netanyahu ve eski savunma bakanı Yoav Gallant hakkında Gazze'de işlendiği iddia edilen savaş suçları nedeniyle çıkardığı tutuklama emrine atıfta bulunarak, Netanyahu'ya Berlin'i ziyaret daveti göndermeyi reddetti.


Akıllı görünme cumhuriyeti: Lübnanlılara şok edici gerçekleri kim açıkça söyleyecek?

Yönetim oyununda, siyasi sınıf gizlenme, manipülasyon ve siyasi suikast gibi iç savaş taktiklerini sürdürmüştür (AFP)
Yönetim oyununda, siyasi sınıf gizlenme, manipülasyon ve siyasi suikast gibi iç savaş taktiklerini sürdürmüştür (AFP)
TT

Akıllı görünme cumhuriyeti: Lübnanlılara şok edici gerçekleri kim açıkça söyleyecek?

Yönetim oyununda, siyasi sınıf gizlenme, manipülasyon ve siyasi suikast gibi iç savaş taktiklerini sürdürmüştür (AFP)
Yönetim oyununda, siyasi sınıf gizlenme, manipülasyon ve siyasi suikast gibi iç savaş taktiklerini sürdürmüştür (AFP)

Tony Bouloss

Lübnan, ekranlarımızda gördüğümüz bakanlar, başkanlar ve milletvekilleri tarafından yönetilmiyor. Lübnan, Taif Anlaşması'ndan bu yana ülkeyi kontrol eden, ekonomik, ailevi ve feodal çıkarlara sahip, köklü ve iç içe geçmiş bir siyasi sınıftan oluşan derin bir devlet tarafından yönetiliyor. Bu sınıf dün savaştı ve bugün de yönetim oyununu oynuyor, ne var ki gizlenme, manipülasyon, belirsizlik ve siyasi suikast, başarılı oldukları için değil, içeriden reform edilmesi imkânsız bir sistem kurdukları için iktidardan hiç ayrılmamış partiler gibi savaş taktiklerini devletin merkezinde tutmayı sürdürdü. Bahsi geçen sistem de krizlerden beslenen ve meşruiyetini kaostan alan bir sistem.

Karşımızda bir “akıllı görünme” cumhuriyeti var ve bu hesaplı belirsizlikler, sistematik yalanlar, çok yüzlü oyunlar ve yönetim politikası olarak zaman kazanma cumhuriyetidir.

Bu cumhuriyette, kimse çıkıp Lübnan halkına açıkça bir şey söylemiyor. Her dosya, her müzakere ve her anlaşma iki yüzle yönetiliyor; halka güven verici bir yüz ve muğlak bir diplomatik yüz. Üçüncü bir yüz ise, kirli anlaşmaların yapıldığı kapalı kapılar ardında ortaya çıkıyor.

Yetkililer halkın önünde egemenlikten bahsederken, diplomatlara farklı bir anlatı sunuyorlar. Uluslararası kurumlara asla tutmayacakları sözler veriyorlar ve kapalı kapılar ardında siyasi güçler karşılıklı yalanlar söyleyip, gizli anlaşmalar yapıyorlar. Siyasi yalancılık Lübnan'da bir anormallik değil; yönetim sisteminin özü. Bu sistem, istikrarının gerçeğe değil aldatmacaya; tek bir net karara değil, çelişkili yorumlara dayandığını onlarca yıl önce keşfetti.

Her şey ikiyüzlülük üzerine kurulu olduğu için Lübnan'da gerçek bir çözüm yok, hiçbir krizden kesin bir çıkış yolu yok; çünkü gerçeğin itirafı, iktidar yapısı için doğrudan bir tehdit oluşturuyor. Bu sınıf, açık diyalogla değil, karşılıklı yalanlarla yönetiyor. Net kararlar değil, belirsizlikle yönetiyor. Bu nedenle her dosya hiçbir şeyle sonuçlanmıyor.

Yüzü olmayan bir devlet

Kağıt üzerinde, Lübnan devleti, güçler ayrılığı, denetim kurumları ve net anayasasıyla ideal bir devlet. Ancak bu kağıdın ardında, gerçek karar alma süreçlerinin dizginlerini elinde tutan bir gölge güç yatıyor. 40 yılı aşkın süredir her hükümette yer alan güçler, Lübnan'dan geçen her gücün elinde birer araç olarak hareket etmeyi başardı. Bunlar önce Filistin Kurtuluş Örgütü’nün müttefikiydiler, sonra Suriye vesayetinin başlıca ortağı oldular, bugün de Hizbullah tarafından kurulan İran nüfuz ağının bir parçası konumundalar.

Bu güçler, özlerini veya araçlarını değiştirmeden, söylemlerini ve dillerini siyasi ihtiyaçlarına göre değiştiriyorlar. Lübnan çıkmazının özü, yüzleşmenin ve faillerin isimlerinin açıklanmasının engellemesidir. Gerçeğe yaklaştığınız her an, komiteler, medyatik tiyatrolar ve çelişkili yorumlar ile sabote ediliyor.

Bu sınıf, yalnızca bir partiler topluluğu değil, çelişkiler ile kendisini gizleyen bir sistem. Gündüzleri reform bayrağını taşıyor, geceleri ise fiili güçlerle veya yabancı taraflarla anlaşmalar yapıyor. Halka bir şey söylerken, diplomatlara tam aksini söylüyor. Bu davranış kendiliğinden ortaya çıkan bir davranış değil, aksine etkili bir yönetim aracı.

İkiyüzlülük belirsizlik üretiyor ve belirsizlik de otoriteyi koruyor. Böylece “siyasi yalan”, yalnızca söylemde bir sapma değil, kimseyi hiçbir şeye mecbur bırakmadığı ve hesap sormaya kapıyı kapattığı için denklem içinde dengeyi koruyan stratejik bir yapı haline geliyor.

Bu bağlamda, yönetici sınıf metinleri siyasi olarak yorumlamada ustalaştı. Onun için anayasa bir referans noktası değil, yorumlama malzemesidir. 1559'dan 1701 ve 1680'e kadar BM kararları, metinlerine göre değil, siyasi heveslere göre yorumlanır. Taif Anlaşması bile herkes tarafından istediği gibi yorumlandığından, “egemenlik” esnek bir terim, “silahsızlandırma” ertelenebilir bir hedef ve “geçiş aşaması” kalıcı bir aşama haline gelir. Böylece metinler hukuki ilkelere değil, siyasi araçlara dönüşür.

Lübnan'da çözüm tek bir yüzün olmasını gerektiriyor. Ancak yönetimin on yüzü var. Her yüzün bir anlatısı ve her anlatının bir dinleyicisi bulunuyor. Yetkililer, savaştan ziyade, gerçeklerin kendisinden korkarlar, çünkü gerçek belirleyicidir ve kararlılık belirsizliği ortadan kaldırır. Oysa Lübnan'da belirsizlik bir kusur değil, sistemi korumayı, hesap sormayı engellemeyi ve meseleleri çözümsüz bırakmayı amaçlayan kasıtlı bir siyasi stratejidir.

Gerçeksiz bir patlama

 Beyrut Limanı’ndaki patlama sadece bir felaket değildi; sistemin özü için bir sınavdı. Normal bir ülkede, bu büyüklükte bir patlamanın ardından mahkemeler toplanır ve hükümet istifa ederdi. Lübnan'da medya aktif, ancak gerçek gizli kalıyor.

Binlerce belge, yüzlerce celp, değiştirilen yargıçlar, engellenen soruşturmalar ve tek bir sonuç; hiçbir şey. Çünkü gerçek ortaya çıkarsa, sistem sarsılır. Bu nedenle dava gri bir alanda tutulmaya devam ediliyor; ne resmen kapatılıyor ne de resmen tamamlanıyor. İnsanlar yorulana ve gerçek kaybolana kadar askıda bırakılıyor.

Burada sistemin en belirgin özelliklerinden birini görüyoruz, o da cezadan kurtulma kültürü. Lübnan'da siyasi suikastlar medyatik bir hadiseye dönüşüyor ve ardından hukuken unutuluyor. Refik Hariri suikastından Lokman Selim, Joe Bejjani ve diğer suikastlara, herkes içten içe kimin bundan çıkar sağladığını bilse bile, katil her zaman meçhul.

Şarku’l Avsat’ın Independent Arabia’dan aktardığı habere göre bankacılık krizi yalnızca finansal bir olay değil, tamamen politik bir olay. Ortadan kaybolan para boşa gitmedi; bizzat yönetimdeki ağların cebine girdi. Siyasi liderlere, seçim finansmanına, finansal mühendislik planlarına, kaçakçılık ağlarına, partizan çıkarlara ve yabancı kuruluşlarla yapılan anlaşmalara gitti. Bu nedenle, gerçek bir yargılamaya şahit olmamız imkânsız, çünkü bu bir tür kolektif siyasi intihar olurdu.

Böylece, bir kaos ekonomisi yerleşti. Rejim, gerçek bir finansal düzenlemeden vazgeçerek kaçakçılığın tamamen entegre bir ulusal ağ haline gelmesine, bankacılık sisteminin dışında bir nakit ekonomisinin gelişmesine, gerçek sahipleri bilinmeyen paravan şirketlerin türemesine, nakitin günlük hayatın fiili para birimi haline gelmesine izin verdi. Hiçbir kural, hiçbir yasa, hiçbir şeffaflık yok; sadece çöküşten nasıl kâr elde edeceğini bilenlerin çıkarlarına hizmet eden üretken bir kaos var.

Burada iki yüzlülük son derece etkili bir şekilde işliyor:

Yetkililer halkın önünde “mevduatların geri alınmasından” bahsediyorlar.

Diplomatların önünde “gerçekçi çözümlerden” bahsediyorlar.

Ancak kapalı kapılar ardında kayıplar paylaşılıyor ve asıl yararlananlar korunuyor.

İşte siyasi yalanın anlamı budur; biri halka özel, biri uluslararası topluma özel, üçüncüsü ise arka planda gizlice yürütülen anlaşmalara özel bir söylem.

Açıklaması olmayan bir anlaşma

İsrail ile yapılan ateşkes anlaşmasında bile aynı senaryo tekrarlanıyor; yetkililer bir şey duyuruyor, başka bir şey uyguluyor ve üçüncü bir şeyi gizliyor. Hizbullah taahhütlerinin sadece Litani Nehri'nin güneyini kapsadığını iddia ederken, devlet kontrolü dışında hiçbir silahın olmayacağını söylüyor. Ordu, mevzilerin yüzde 90'ının, sonra yüzde 80'inin, sonra da yüzde 85'inin dağıtıldığından bahsediyor; sanki rakamlar bir şans oyunuymuş gibi.

Kimse çıkıp açıklamıyor çünkü açıklama kararlı bir duruş gerektiriyor ve kararlı bir duruş da sorumluluk almak anlamına geliyor ve Lübnan'da sorumluluk büyük bir siyasi suç.

Burada sistemin bir başka yönü ortaya çıkıyor; otoritenin manipülatif dili. “Mekanizma”, “yol haritası”, “teknik açıklama”, “ortak komite” ve “istisnai durumlar” gibi terimler herhangi bir özden yoksun, içi boş terimler. Tek bir şeyi, yani karar almamayı maskeleyen güzel sözler. Hayır demek yerine, “bir mekanizmaya ihtiyacımız var” diyorlar. Evet demek yerine, “teknik bir açıklama bekliyoruz” diyorlar. Bu, boşluğu güzelleştirmek için kullanılan bir dil.

Lübnan'daki sistem çöküşe rağmen yönetmiyor; çöküş aracılığıyla yönetiyor. Her çöküş yeni sadakatler doğuruyor ve halkın gerçeği talep etme gücünü zayıflatıyor. Elektrik sektörünün çöküşü jeneratörler için aracılar, liranın çöküşü karaborsalar ve yargının çöküşü de güçlünün iktidarını doğuruyor. Lübnan'da çöküş bir hata veya başarısızlık değil, bir yönetim aracı.

Lübnan, belirsizliği yönetim doktrini, yalanı hayatta kalma aracı ve ikiyüzlülüğü resmi dil haline getirmiş bir siyasi sistem altında yaşıyor. Hiçbir kriz çözülmüyor, sadece yönetiliyor. Hiçbir gerçek konuşulmuyor, sadece gizleniyor. Hiçbir sorumluluk üstlenilmiyor, sadece erteleniyor.

Lübnan'ın normal bir devlet olmasını engelleyen şey çözümlerin yokluğu değil, belirsizliğe karşı netliği seçme iradesinin yokluğudur. Siyasi sınıf iki yüzlülük sanatında usta olduğu sürece, her konu yeni bir krize, her kriz de geleceği inşa etmek yerine zaman kazanma fırsatına dönüşecektir.

Yetkililer gerçekle tek bir yüzle yüzleşip halka açıkça “neler olduğunu”, “kimin yaptığını” ve “nasıl düzelteceğimizi” söyleyene kadar Lübnan yeniden ayağa kalkamayacak. O zamana kadar, Lübnanlılara karşı dürüst olmayı reddeden bu “akıllı görünme” cumhuriyeti, krizleri çözmek yerine yönetmeye, çatışmayı önlemek yerine ertelemeye ve devlet kurmak yerine kaosa yatırım yapmaya devam edecektir.


Kordofan'da çatışmalar şiddetleniyor ve sivil hedefler saldırıya uğruyor

Sudan'ın Faşir kentinde çıkan çatışmada yaralanan ve Tavile Mülteci Kampı’ndaki çadırında oturan Sudanlı bir kadın (AP)
Sudan'ın Faşir kentinde çıkan çatışmada yaralanan ve Tavile Mülteci Kampı’ndaki çadırında oturan Sudanlı bir kadın (AP)
TT

Kordofan'da çatışmalar şiddetleniyor ve sivil hedefler saldırıya uğruyor

Sudan'ın Faşir kentinde çıkan çatışmada yaralanan ve Tavile Mülteci Kampı’ndaki çadırında oturan Sudanlı bir kadın (AP)
Sudan'ın Faşir kentinde çıkan çatışmada yaralanan ve Tavile Mülteci Kampı’ndaki çadırında oturan Sudanlı bir kadın (AP)

Sudan ordusu ile Hızlı Destek Kuvvetleri (HDK) arasında Güney Kordofan ve Kuzey Kordofan eyaletlerindeki çatışmalar yeniden şiddetlendi. Çatışan taraflar, yardım konvoylarına ve bir anaokuluna saldırılar düzenlerken, Birleşmiş Milletler (BM) Sudan'ın yeni bir zulüm dalgasıyla karşı karşıya olduğu uyarısında bulundu.

Basında yer alan haberlere göre HDK'ya ait bir insansız hava aracı (İHA) Güney Kordofan eyaletinin Kalogi beldesindeki bir anaokulunu vurdu ve 20'si çocuk olmak üzere 114 kişi öldü, onlarca kişi ise yaralandı.

HDK, orduya ait bir İHA’nın Kuzey Kordofan eyaletinde Dünya Gıda Programı'nın (WFP) insani yardım konvoyunu bombaladığını belirterek, konvoyun ‘gıda güvensizliğiyle boğuşan yerinden edilmiş ailelere acil gıda yardımı taşıyan’ 39 kamyondan oluştuğunu açıkladı.

Bunu insani yardım konvoylarını ‘sistematik olarak hedef alınmaya’ devam etmesinin, temel yardımların ulaştırılmasını engellemeye yönelik tehlikeli bir yaklaşım ve bölgede çalışan uluslararası kuruluşlara yönelik tekrarlanan saldırılar olarak değerlendiren HDK, bunun insani krizi daha da kötüleştirdiğini ve sivillerin çektiği acıları artırdığını belirtti.