Biden'ın ekibi, ABD Başkanı’nın yanlış adımlarını ve dil sürçmelerini nasıl kontrol altına almaya çalışıyor?

ABD Başkanı Joe Biden. (EPA)
ABD Başkanı Joe Biden. (EPA)
TT

Biden'ın ekibi, ABD Başkanı’nın yanlış adımlarını ve dil sürçmelerini nasıl kontrol altına almaya çalışıyor?

ABD Başkanı Joe Biden. (EPA)
ABD Başkanı Joe Biden. (EPA)

ABD Başkanı Joe Biden'ın yanlış adımları ve dil sürçmeleri artarken birçok seçmen ve vatandaş, 81 yaşındaki başkanın zihinsel ve fiziksel durumundan endişe duyuyor.

New York Times'ın yayımladığı habere göre Biden'ın yardımcıları, ABD Başkanı’nın hatalarından ve yanlış adımlarından mümkün olduğunca korumaya çalışırken, vatandaşları ve kamuoyu nezdindeki imajını korumak için çeşitli önlemler aldı.

Örneğin Biden'ın geçtiğimiz yıllarda birden fazla kayma ve takılma kazasına maruz kalmasının ardından, yardımcıları tarafından spor ayakkabı giymesi ve başkanlık uçağına kısa merdivenleri kullanarak binmesi istenmişti.

Biden Mart 2021'de, Atlanta gezisi öncesinde Andrews Ortak Hava Üssü'nden ayrılırken defalarca Air Force One'ın merdivenlerinde düştü. Beyaz Saray olaydan havaalanındaki fırtınalı havayı sorumlu tuttu.

Mayıs 2022'de ABD Başkanı, Illinois'e gittiği sırada Air Force One'a binerken dengesini kaybetti. Ayrıca aynı yılın haziran ayında Los Angeles uçuşu sırasında uçağa binerken yine tökezledi.

Biden geçtiğimiz yıl Hava Harp Okulu'nda bir kum torbasına takılıp yere düşmüştü.

Biden'ın yardımcıları, sık sık yaptığı dil sürçmelerinden kaçınmak için basın toplantıları sırasında soruları hızla bitirmek amacıyla yüksek sesle bağırıyor ve bazen de etkinliğin bittiğini anlatmak için yüksek sesle müzik çalıyor.

Başkanın ekibi aynı zamanda büyük haber yayın kuruluşlarının eski ABD başkanlarıyla büyük olaylar sırasında yaptığı röportajları da kendisinin yürütmesini engellemeye çalışıyor.

Şarku’l Avsat’ın New York Times gazetesinden aktardığına göre, ABD başkanlığını yürüten en yaşlı kişi olan Biden'ın yardımcılarının çoğu, onun eylemlerinden ve tepkilerinden her zaman korkuyor ve onun her zaman hata yapma riski taşıdığını düşünüyor.

Geçtiğimiz perşembe günü, özel savcı Robert Hoare, Washington'daki ofisinde ve Wilmington, Delaware'deki evinin garajında ​​bulunan gizli belgeleri yanlış kullanmasına ilişkin birkaç ay süren soruşturmanın ardından, başkana karşı suç duyurusunda bulunulmamasını tavsiye ettiği bir rapor yayınladı. Belgeler Afganistan'la ilgili askeri ve dış politika hakkında bilgiler içeriyordu. Hoare, jüriyi Biden'ın kasıtlı bir ruh hali gerektiren ciddi bir suçtan mahkum edilmesi gerektiğine ikna etmenin zor olacağını söyleyerek, yaşlı bir adam olduğuna ve hafızasının zayıf olduğuna dikkat çekti.

Hoare, Biden'ın sorgusu sırasında Başkan Yardımcısı olarak görev yaptığı dönem gibi bazı temel ayrıntıları hatırlayamadığını kaydetti. Ayrıca raporunda Biden'ın, oğlu Beau'nun ne zaman öldüğünü hatırlamadığını, Afganistan'daki duruma değindiğinde hafızasının bulanık göründüğünü bildirdi.

Ancak ABD Başkanı aynı gün hızla dikkate değer bir dil sürçmesi gerçekleştirdi. Biden, Gazze Şeridi'ndeki duruma ilişkin bir soruya yanıt olarak Mısır Cumhurbaşkanı Abdulfettah Sisi'yi Meksika lideri olarak nitelendirdi.

Bu, Las Vegas'ta bir kalabalığın önünde yaklaşık 30 yıl önce ölen Fransa cumhurbaşkanı François Mitterrand'ı Emmanuel Macron ile karıştırdığı, ayrıca 2017'de ölen Almanya Başbakanı Helmut Kohl ile   Angela Merkel’i karıştırdığı açıklamalarından birkaç gün sonra geldi.

First Lady Jill Biden da dahil olmak üzere Biden'a en yakın kişilerden bazıları, yaklaşan başkanlık seçimlerinde aday olma niyeti sırasında tekrarlanan dil sürçmelerinden ve bunların imajı üzerindeki etkisinden oldukça endişe duyuyor.

Sonuç olarak, çifte yakın yardımcılar onun programını dikkatle izliyor ve yapmaması gereken açıklamalar ve değinmemeyi tercih ettiği konular da dahil olmak üzere en küçük ayrıntıları onunla tartışıyor.

New York Times'ın haberinde, Biden'ın Başkan Ronald Reagan döneminden bu yana seleflerine kıyasla daha az televizyon röportajı verdiği ve çok az basın toplantısına katıldığı belirtildi.

Haberde, görev süresinin başında ‘şeffaflık ve doğruluk’ sözü veren Biden’ın  bunu başarmak ve kararlarını kamuoyuna açıklamak konusunda yeterli çabayı göstermediği yönündeki eleştirilerin yaygınlaşmasının nedeninin bu konu olduğu kaydedildi.

Sık sık yaşadığı fiziksel tökezlemelerle ilgili olarak Beyaz Saray yetkilileri, Biden'ın ne zaman yeni bir fizik muayeneye tabi tutulacağını söylemedi çünkü Biden'ın son muayenesi neredeyse bir yıl önce kişisel doktoru Kevin O'Connor tarafından yapılmıştı

Beyaz Saray dışında Biden'ın destekçileri onun sağlığı konusunda endişeli. NBC News tarafından yakın zamanda yapılan bir anket, Demokrat seçmenlerin yarısının Biden'ın zihinsel ve fiziksel sağlığıyla ilgili endişeleri olduğunu söylediğini gösterdi.

Ancak Biden'ın bazı yardımcıları, restoranlara ve mağazalara plansız ziyaretler de dahil olmak üzere halkla doğrudan etkileşim kurmasına olanak tanıyan görünümlerin sayısını kamuoyunda artırmaya devam edeceğini söylüyor.

Beyaz Saray ayrıca başkanın zihinsel yeteneklerinin sorgulanmasına da karşı çıktı.



Ayırma ve ilhakın tehlikeleri: Bölünmeden sonra birlik

Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
TT

Ayırma ve ilhakın tehlikeleri: Bölünmeden sonra birlik

Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)

Refik Huri

Suriye'nin birliğine ve toprak bütünlüğüne saygı gösterilmesi yönündeki resmi Arap ve uluslararası çağrıların yanında, Suriye'nin bölünmesi yönünde seslerin yükselmesi şaşırtıcı değil. İlginç olan, bölünmeyi savunanların üç temel hususu göz ardı etmeleridir. Birincisi, Suriye'nin 2011 yılından bu yana bölgesel veya uluslararası bir gücün ya da her ikisinin kontrolünde olan kısımlara bölünmüş olduğudur. İkincisi, rejimin yıkılmasından sonraki doğal eğilim, bölünmeden birleşmeye doğru gitmektir; bölünmeyi resmen veya zorla kökleştirmek değildir. Üçüncüsü, Suriye haritası bölge haritasından izole bir harita değildir, dolayısıyla aktörler ister yerel ister bölgesel veya küresel olsunlar, bu haritayla oynamak, diğer haritalarla oynamaya kapalı bir süreç değildir.

Lübnan ve ardından Irak'tan öğrendiğimiz ders Sykes-Picot haritalarının, yüz yıldan fazla bir süredir milliyetçi birleştirme çabalarının ve mezhepçi bölme çabalarının başarısına direndiğidir. Ne ülkeler arasındaki birlik girişimleri başarılı oldu ne de bölünmeler gerçekleşti. Sir Mark Sykes ve François Georges-Picot'nun bölge hakkındaki bilgisizliklerine, İngiliz ve Fransız stratejik tercihler, iki manda ülkesi arasındaki petrol ve diğer hususlarla ilgili rekabet nedeniyle heterojen grupları kapsayan sınırlar çizmekte keyfi davrandıklarına dair hikayelere rağmen, bölge ülkelerinin haritaları iç içe geçmiş ve birbiriyle bağlantılıdır.

Diğer bir deyişle Suriye'de haritanın değişmesi, Lübnan, Irak, Filistin, Türkiye ve İran'daki haritaların da değişmesi anlamına geliyor. Bu da bir tür ayırma ve bir tür ilhak demektir. Zayıf ülkelerden toprak almak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen güçlü ülkelere eklemektir. Burada Osmanlı İmparatorluğu'nun özellikle Halep ve Musul'u ilhak etme hayallerine, Velayeti Fakih’in “Gizli İmam'ın zuhuru ve devletinin kurulması” için her şeyi ilhak etme ve dünyayı yönetme hayalleri, Suriye'deki Golan Tepeleri, Hermon Dağı'nın zirvesi, su kaynakları, Batı Şeria ve tabii Gazze’yi kapsayan ve hatta Güney Lübnan'da Evveli Nehri'ne kadar uzanan “Büyük İsrail” hayalleri ekleniyor.

Ayırma ve ilhak denkleminin gerçekten başarılı olması durumunda bölgede nasıl bir tablonun ortaya çıkacağını bilmeyen yoktur. Topraklarını kaybeden ülkeler ile kendilerine ait olmayan toprakları ilhak eden ülkeler arasında bir barış, kalkınma ve iş birliği tablosu olmayacağı kesindir. Aksine çatışmalara ve savaşlara sahne olacaktır. Dahası sadece İsrail ile toprağı kurtarmak için bir yüz yıl daha sürecek askeri çatışma yaşanmayacak, aynı zamanda Osmanlı İmparatorluğu ile Pers İmparatorluğu arasındaki yüzyıllar süren çatışmalara da geri dönülecektir. Bu ikisi arasındaki çatışma ise sadece nüfuz için değildir.

Bölgesel oyunun, ister şiddetli çatışma bağlamında isterse her bir bölgesel gücün kendine özgü alanlarda nüfuzunu artırma ve böylece yeni bir bölgesel güvenlik sistemi düzenleme anlayışı bağlamında olsun, Türkiye, İran ve İsrail ile sınırlı olduğu düşünülemez. Uluslararası oyun daha büyük. Fransız siyaset bilimci Bertrand Badie'nin “ittifakların giderek ortadan kalktığı ve mevcut gerçekliğe damga vuran bir aşırı akışkanlığın hâkim olduğu, böylece korunan müttefik veya vekilin asıl güç karşısında bir tür bağımsız hareket etme marjına sahip olduğu bir döneme giriş” olarak adlandırdığı bir dönemde, fırsat verilen devlet dışı güçler olgusunun rolü açıktır.

Rusya Ukrayna savaşıyla meşgulse de Suriye'deki Hmeymim Hava Üssü ve Tartus Deniz Üssü'nün korunması için de aktif olarak çalışıyor. Ukrayna savaşında bile Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in yürüttüğü savaş Ukrayna'dan çok daha büyük bir savaştır. Şarku'l Avsat'ın  Indepenedent Arabia'dan aktardığı analize göre Soğuk Savaş sonrasında Batı'nın Rusya'ya karşı haddini aşma durumunu “düzeltmek” ve Moskova'nın büyük bir gücün odak noktası olduğunu kanıtlamak için yapılan bir savaştır.

Mara Karlin'in “Topyekûn Savaş” ile ilgili bir makalesinde söylediği gibi, ABD “Kızıldeniz'in güvenliğini sağlamada başarısız olduysa ve Hint ile Pasifik Okyanuslarını güvence altına alma gücü ile ilgili soru karşısında durduysa” da Ortadoğu ve Uzakdoğu’da büyük oyunu oynamaya kararlı. Çin, ABD tarafından korunan Tayvan'ı geri almakla çok ilgilense ve 130 ülkenin katıldığı “Kuşak ve Yol” projesi konusunda çok rahat olsa da kendisine nüfuz alanları aramaya zorlayan devasa bir deniz ve hava kuvveti inşa ediyor. Ortadoğu ise sadece ticaretten ibaret değil.

Ayırma ve ilhak konuşmaları ile ilgili olarak George Washington Üniversitesi'nde siyaset bilimi ve uluslararası sorunlar profesörü Mark Lynch, “Ortadoğu'nun sonu”ndan bahsediyor. Neden? Çünkü ona göre “eski bir harita yeni bir gerçekliği çarpıtıyor.” Ortadoğu artık Amerikan üniversitelerinin ve ABD Dışişleri Bakanlığı'nın haritalarındaki gibi Arap dünyası, İsrail, Türkiye ve İran’dan ibaret değil. ABD Merkez Komutanlığı haritasına göre artık Afganistan, Cibuti, Eritre, Etiyopya, Kenya, Pakistan ve Somali'yi de kapsıyor. Edgar Morin'in dediği gibi “Hayatın tümü belirsizlik denizinde yüzmektir.”

*Bu analiz Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan çevrilmiştir.