Ukrayna savaşı: Rusya-Fransa hattında nükleer silah gerilimi

Misilleme tatbikatlar düzenlendi.

Tatbikatta kullanılan savaş jetleri ve füzeler Fransız üretimi (@SebLecornu/Twitter)
Tatbikatta kullanılan savaş jetleri ve füzeler Fransız üretimi (@SebLecornu/Twitter)
TT

Ukrayna savaşı: Rusya-Fransa hattında nükleer silah gerilimi

Tatbikatta kullanılan savaş jetleri ve füzeler Fransız üretimi (@SebLecornu/Twitter)
Tatbikatta kullanılan savaş jetleri ve füzeler Fransız üretimi (@SebLecornu/Twitter)

Rusya'nın nükleer silah tatbikatının ardından Fransa da nükleer başlık taşıma kapasitesine sahip füzelerle test yaptı.

Fransa Savunma Bakanı Sebastien Lecornu, dün Twitter hesabındaki paylaşımda, Fransa Hava Kuvvetleri"ne ait jetlerin ASMPA-R füzeleriyle deneme yaptığını duyurdu. 

Rafale savaş jetlerinin katıldığı Durandal Operasyonu adlı tatbikatta, süpersonik nükleer füzelerin ilk testinin başarıyla gerçekleştirildiği belirtildi. 

Lecornu, uzun süredir planlanan tatbikatta yakalanan başarının, Fransa'nın nükleer caydırıcılık kapasitesini ortaya koyduğunu ifade etti. 

13 Mayıs'ta başlatılan Durandal Operasyonu kapsamındaki tatbikatların 14 Haziran'da sonlanması planlanıyor. 

Birleşik Krallık'ın tanınmış gazetelerinden Guardian, Fransa'nın tatbikatının Rusya'nın nükleer füze denemelerinin ardından geldiğine dikkat çekti. 

Rusya Savunma Bakanlığı'ndan salı günü yapılan açıklamada, nükleer başlık taşıma kapasitesine sahip İskander ve Kinzhal füzeleriyle tatbikat düzenlendiği duyurulmuştu. 

Tatbikatlar, Rusya'nın Güney Askeri Bölgesi'nde gerçekleştirilmişti. Söz konusu bölgede Rusya'nın 2014'te ilhak ettiği Kırım'ın yanı sıra 2022'de Ukrayna'nın güneyinde ele geçirdiği 4 bölge yer alıyor. 

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, operasyon emrini verdiği 6 Mayıs'taki açıklamasında, tatbikatların "Batılı yetkililerin provokatif açıklamalarına ve tehditlerine yanıt olarak yapılacağını" söylemişti. 

Putin'in açıklaması, Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron'un Ukrayna'ya askeri birlik gönderme ihtimalini yinelemesinin ardından gelmişti.

Macron, Londra merkezli The Economist'te 2 Mayıs'ta yayımlanan söyleşisinde, Rusya'nın ilerleyişini sürdürmesi ve Kiev'in asker istemesi durumunda Ukrayna'ya birlik göndermenin "meşru" olacağını savunmuştu. 

Moskova'nın savaşı kazanmasına izin verilemeyeceğini belirten Macron, "Rusya, Ukrayna'da kazanırsa Avrupa'da güvenlik kalmayacak" demişti.

Independent Türkçe, TASS, Guardian, Reuters



Nuseyrat Kampı kurbanları ve dünyamız

İsrail askeri operasyonunun ardından Nuseyrat Mülteci Kampı’nda meydana gelen yıkımdan (Reuters)
İsrail askeri operasyonunun ardından Nuseyrat Mülteci Kampı’nda meydana gelen yıkımdan (Reuters)
TT

Nuseyrat Kampı kurbanları ve dünyamız

İsrail askeri operasyonunun ardından Nuseyrat Mülteci Kampı’nda meydana gelen yıkımdan (Reuters)
İsrail askeri operasyonunun ardından Nuseyrat Mülteci Kampı’nda meydana gelen yıkımdan (Reuters)

Husam İytani

İsrail askerlerinin kurşunlarıyla 274 sivilin öldüğünün, yüzlerce kişinin de yaralandığının açıklanmasından sonra, BM İnsan Hakları Yüksek Komiserliği Ofisi'ne göre, Nuseyrat Kampı’nda 4 İsrailli rehineyi kurtarma operasyonu, İsrail ve "silahlı Filistinli örgütler" tarafından işlenen savaş suçlarının tümünü kapsamış olabilir.

Nuseyrat kurbanları, İsraillilerin 1.200 İsraillinin öldürüldüğü, 230 kadarının da rehin alındığı Aksa Tufanı eylemine karşı operasyonlarının başlamasından bu yana hayatını kaybeden yaklaşık 40 bin Filistinliye eklendi.

Geçen yılın Ekim ayının 7'sinden bu yana Gazze ve Batı Şeria'da olup bitenlere ilişkin uluslararası kararları ve raporları yeniden hatırlatmaya gerek yok.  Filistinlilerin yaşadığı trajedinin dayanılmaz olduğu ve 8 aydaki can kayıplarının daha önceki uzun savaşlardaki kayıplardan daha fazla olduğu konusunda hepsinin hemfikir olduğunu söylemeye de gerek yok.. Tüm raporlar aynı ihmal kaderini paylaşıyorlar.

Ancak dünyanın hâlâ soykırım olarak adlandırmayı reddettiği Filistin halkının başına gelen insani felakete yeni bir gözle bakılmalı çünkü Filistinli sivillerin maruz kaldıklarını yansıttığı ölçüde İsrail hükümetinin, ordusunun ve toplumunun bir resmini çiziyor ve bu resim dünya tarafından da onaylanıyor.

Geçmişteki bu tür davaların belki de en ünlüsü, Alman-Amerikalı filozof Hannah Arendt'in hakkında ünlü "Eichmann Kudüs'te" kitabını yazdığı Nazi subayı Adolf Eichmann'ın davası, Balkan savaşlarında, özellikle de 1990'larda Bosna-Hersek'te yaşanan savaştaki katliamlar ile Ruanda katliamının sorumlularının davalarıdır. Davaların sunulan ifadelere ve belgelere dayanarak Nazi Almanyası, eski Yugoslavya ve Ruanda'daki sosyal yapılar hakkında ortaya çıkardıklarının önemi, hukuki icraatları ve mahkemelerin sanıklara verdiği cezaları gölgede bırakmıştı. Nitekim 3 aydan kısa bir süre içinde 1 milyon insanın ölümünden sorumlu olanların yargılanması sırasında ortaya çıkan bilgilere göz atmadan, yüz binlerce Hutu'nun 1994 yılında nasıl Tutsi yurttaşlarını öldürmeye giriştiklerini anlamak mümkün değil.

Aynı şey Nuseyrat'ta, Batı Şeria'da ve Gazze Şeridi'ndeki onlarca okul ve hastanede yaşananlar için de geçerli. İsrail'in sivillerin varlığını göz ardı etme ve savaşçıların bulunduğu bahanesi ile yıkıcı bombardımana başvurma konusundaki ısrarı, İsrailli yetkililerin Filistinli sivillere verdiği değeri, yani onları bir hiç olarak gördüklerini gösteriyor.

Dünyanın hâlâ soykırım olarak adlandırmayı reddettiği, Filistin halkının başına gelen insani felakete yeni bir gözle bakılmalı çünkü Filistinli sivillerin maruz kaldıklarını yansıttığı ölçüde İsrail hükümetinin, ordusunun ve toplumunun bir resmini çiziyor.

Dört İsrailli rehinenin dönüşüne sevinmek ve İsrail propagandasına göre “dünyanın en ahlaklı ordusunun” askerlerinin kurşunlarıyla can veren 274 Filistinliyi tamamen görmezden gelmek, Gazze ve Batı Şeria'nın ötesinde düşünmeyi gerektiriyor. Bir İsrailliye, 4 vatandaşı için sınırsız sayıda kişiyi öldürmesi yönünde bu açık çeki vermek, bir halk olarak Filistinlilere ve ganimet olarak topraklarına karşı davranışlarda da aynı düşünce modelinin hakim olduğunu söylememize olanak tanıyor. Bu durumda İsrail, kendisini korumak adına başkalarına zarar vermek için aynı yöntemleri, hem de aynı oranlarda kullanabilir. Çoğu çocuk ve kadın olmak üzere 40 bin ölü Filistinli ile Aksa Tufanı’nda öldürülenler karşılaştırıldığında görülen büyük resim, hükümeti, ordusu ve kurumlarıyla birlikte İsrail'in bu katliamın küresel çapta kabul görmesinden, Filistin toplumunu yok etme ve ona ilkinden çok daha büyük etki yaratabilecek ikinci bir felaket yaşatma çabasına verilen uluslararası desteğin devam etmesinden, kendini güvende hissettiğini söylüyor.

İsrail, dünyanın yüksek sesle söylemek istemediği bir gerçeğe dayanıyor ve bu gerçek özetle; insanların eşit olmadıkları, bazılarının hayattan keyif almaya diğerlerinden daha fazla hakkı olduklarıdır. Egemen güçler tarafından temsil edilen uluslararası toplumun, 40 bin sivilin ölümü pahasına bile olsa İsrail’in kendisini koruması için ona silah ve para sağlamaya çalışmaya devam etmeleri gerektiğidir. Nuseyrat katliamı da bu arka planda gerçekleşti. Gelecekte de aynı arka planda daha birçok katliam yaşanacak.

Ne yazık ki bu gerçeğe karşı çıkanların, boğulmadan önce insanın tutunduğu son dal olan umut dışında bu gerçeği değiştirebilecekleri bir araçları yok.