​Yemen krizinin geleceği ve siyasi çözümün gereklilikleri

​Yemen krizinin geleceği ve siyasi çözümün gereklilikleri
TT

​Yemen krizinin geleceği ve siyasi çözümün gereklilikleri

​Yemen krizinin geleceği ve siyasi çözümün gereklilikleri

“Suudi Arabistan Krallığı’nın Yemen’in kuzeyindeki Saada kentindeki Selam Hastanesi’nin teknik aletler, maaşlar ve çalışma vergisi dahil bütün ihtiyaçlarını karşıladığını biliyor musunuz? Bu garip bir şey değil… Ya Selam Hastanesi’nin Husilerin kontrolünde olan bir bölgede yer aldığını biliyor musunuz? bu hastanede şuana kadar 800 bin insanın tedavi gördüğünü biliyor musunuz? Suudi Arabistan, bu insanları sağlık imkanlarına ulaşmaktan men edemezdi.”
“Peki, Husilerin hastanenin ihtiyaç duyduğu malzemeleri taşıyan Suudi Arabistan tırlarına dokunmadığını, çünkü bunu yaparlarsa halkın kendilerine karşı ayaklanacağını biliyor musunuz?”
Bu sözler, Suudi Arabistan Medya ve İletişim Programı Yemen’in Yeniden İmarı ve Kalkınması Birimi Müdürü Abdullah Kedese’ye ait.
Kedese, bu sözleri Şarku’l Avsat’a verdiği Yemen krizinin geleceği ve gereklilikler konulu röportajında sarf etti. Birçok Yemenli ve uluslararası yetkili ve analist, Yemen krizinin etkileri ile ülkedeki siyasi çözümün gerekliliklerini ve Yemen’de Meşruiyeti Destekleme Koalisyonu tarafından hazırlanan projelerin hayata geçirilmesi arasında sıkı bir bağ olduğunu söylüyor.
Koalisyon, Yemen’e müdahale konusunda biraz daha gecikseydi ne olurdu? Siyasi çözümün başarılı olması için neler gerekli? Dünya 2014 yılında yaşanan darbe ile büyük bir krizin içine giren Yemen’de neler yaşandığını gerçekten biliyor mu? Koalisyonun 2015 yılında başlayan askeri müdahalesinin Yemen topraklarını meşru hükümetin kontrolüne geri çevirmek için yapıldığı biliniyor mu?
Tim Linderking, Şarku’l Avsat gazetesine verdiği ve önümüzdeki günlerde yayınlanacak olan röportajının başında, şunları söylüyor:
“Gerek ABD, gerek İngiltere gibi uluslararası toplumun diğer güçleri, gerekse Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) gibi bölgesel güçlerin Yemen’de siyasi çözüme destek yönünde iradeleri var. 2016 yılına dönersek, Kuveyt’teki müzakerelerin iyi olduğunu ancak başarılı olamadığını söyleyebiliriz. İsveç’in başkenti Stockholm’daki görüşmeler ise Yemen hükümeti ve Husilerin yeniden bir araya getirilmesi için önemli bir fırsattı. Stockholm’da olumlu bir hava vardı. Stockholm’daki görüşmelere p5+1 ülkeleri (Beş BMGK daimi üyesi ve ABD) Temsilcisi ile birlikte ben de katıldım. Bütün taraflar, siyasi çözümün ilerletilmesi için olumlu mesajlar verdi. Bu yüzden sonuçlar da olumlu oldu. Ancak o günden beri üzerinde anlaşılan konuların uygulanması noktasında zorluklar yaşanıyor. Açıkçası her iki tarafın da ihmalleri var. Ancak nihai soru Husilerin siyasi çözüm sürecine ne kadar uyacağıyla ve mantıklı bir siyasi çözüm için siyasi iradeye sahip olup olmadıklarıyla ilgilidir. Sadece ateşkes için değil meşru hükümetin bütün güçleri ile birlikte dönmesi ve ülkedeki insani krizin aşılması için.”
Yemen hükümeti kontrolündeki bölgeler çeşitli zorluklar yaşasa da Husilerin kontrolündeki bölgelerden daha iyi bir güvenlik, siyasi, iktisadi ve kalkınma iklimine sahip.
Meşruiyeti Destekleme Koalisyonu, 10 ülkenin desteğiyle Suriye ve Irak’taki yıkımın bir benzerinin Yemen’de tekrarlanmaması ya da Yemen’in Lübnan gibi başka güçlerin hegemonyasına girmemesi için müdahalesini başlattı.
2004 yılından beri Yemen halkına ve hükümetine karşı savaşan Husiler, eski Devlet Başkanı Ali Abdullah Salih ile yaptıkları garip bir anlaşma sayesinde devletin bazı kademelerini ele geçirmişti. Salih ile girdikleri ittifak, daha sonra başkent Sana’yı ele geçirmelerine olanak tanıyacaktı.
Salih, Husilerin bayrağı altında yaşamın verdiği uyuşukluktan Husiler ona karşı savaşana ve yönetimindeki Genel Halk Kongresi Partisi’ne (GHK) baskılarını artırana kadar uyanamadı. Sonuçta olaylar öldürülmesiyle son buldu. Yaşanan çatışmalarda hayatını kaybeden yüzlerce militanın hayatı ise Husiler için önemli değildi. Çünkü o militanlar, “efendileri” için yaşıyordu ve onlar için öldüler.
Husiler Sana’yı ele geçirince, koalisyonun insani ve askeri operasyonları da başladı. Koalisyon, Aden’i Husilerden kurtardı. Aslında sadece Husilerden değil darbeyle meydana gelen boşluktan yararlanan bütün grupları kentten çıkardı. Sonrasında Hadramut, Ebyen, Şubve el-Dali gibi şehirler için harekete geçti. Söz konusu grupların vilayet olarak söz konusu bölgelerde etkin olamadığı doğru ancak meşru hükümet güçlerine destek olan koalisyon gelene kadar buralarda kendilerine yer edinmişlerdi.
Kuzeye doğru hareketini sürdüren koalisyon, Mareb vilayeti ve buradaki önemli petrol bölgelerini de kurtardı. Daha sonra sahile yönelerek, Moha’yı ele geçirdi ve stratejik Hudeyde kentine dayandı.
Koalisyon güçleri, askeri operasyona paralel olarak Yemen hükümeti ile birlikte insani çalışmalara ve Yemenlilere yardım götürmeye de gerekli önemi verdi. Bu kapsamda, sadece Suudi Arabistan, 13.8 milyar dolar değerinde bir hibe yaparken, BAE, İngiltere, ABD ve Kuveyt’ten de önemli miktarlarda yardımlar geldi.
Siyasi açıdan ise bütün analistler, barışın önündeki en büyük engelin Husiler olduğu konusunda birleşti. Kuveyt’te yapılan yüz günlük müzakereler, bunun en iyi göstergesiydi. Yemen hükümeti, barış için büyük tavizler verirken, İran, müzakerelerin barışla sonuçlanmasına yeşil ışık yakmadı. ABD’li Büyükelçi Matheu Toler, daha önce Şarku’l Avsat’a verdiği bir röportajda, her iki tarafın da daha fazla toprak elde ederek krizden çıkabileceğini sandıklarını söyledi.
İki buçuk yıl boyunca duran iki taraf arasındaki müzakereler, nihayet Stockholm’da yeniden başladı. Husilerin, Hudeyde limanının teslimi konusunda adeta bir tiyatro sergileyerek uluslararası toplumu şok etmesine rağmen Birleşmiş Milletler (BM) Yemen Özel Temsilcisi Martin Griffiths, her iki tarafın da Aralık 2018’de imzalan Stockholm Anlaşması’nın uygulanması çalışmalarına olumlu katkılar sunduğunu söyledi.
Fırtına öncesi
“Terörist Husi militanların Yemen halkına karşı savaşları 2004 yılında başladı. O tarihten itibaren savaşlarını genişleten Husiler, 2014 yılında başkent Sana’ya ulaştı.” Yemen’in eski Şam Büyükelçisi Abdulvahhab Tavvaf, Husilerin Yemen’deki darbeleri ve koalisyonun askeri operasyonlarının üzerinden geçen aylar boyunca geçilen merhaleleri anlatırken, Husilerin ilk savaşlarını anımsatıyor.
Tavvaf, Şarku’l Avsat’a telefon aracılığıyla verdiği röportajda, şunları söylüyor;
“Yemen’deki taraflar, müzakere için Suudi Arabistan’ın başkenti Riyad’a davet edildi. Ancak Husiler, bu daveti reddederek Suudi Arabistan sınırında bir askeri tatbikat gerçekleştirmeyi denedi ve ‘Hacca silahlarımızla geleceğiz’ tehditleri savurdular. Sonuçta, ihlallerini sürdüren Husiler, Cumhurbaşkanını hapsederek Anayasayı ve Temsilciler Meclisi’ni feshettiler. Bütün bunlar 25 Mart 2015’te başlayan Kararlılık Fırtınası Operasyonu öncesi yaşanmıştı. Eğer operasyon yapılmasaydı Husiler, DEAŞ terör örgütünün Suriye ve Irak’ta yaptıklarının çok daha beterini Yemen halkına yapacaktı. Yemen halkının kazanımlarını korumanın en yakın ve belki de tek yolu Suudi Arabistan’a yönelmekti. Yemen halkının kurtarılması için müdahale talebi resmen Cumhurbaşkanı Abdurabbu Mansur Hadi’den geldi ve nihayetinde Suudi Arabistan, Yemen’den geriye kalanı kurtarmak için cesaret ve kararlılıkla duruma müdahale etti.”
Eski Büyükelçi, sözlerini şöyle sürdürüyor;
“İranlı yetkililer, Yemen’i ele geçirmelerini kutlarken gelen bu operasyon, İran’ın Yemen’i işgalini durdurdu. Bugün Yemen, yıkıcı, kanlı ve acı dolu bir savaştan geçiyor ancak eğer koalisyon müdahale etmeseydi durum bundan çok daha kötü olurdu.”
Şarku’l Avsat’ın telefonla ulaştığı Yemenli Siyaset Analisti Mani el-Matri ise bu hususta şöyle konuşuyor;
“Yemen, Husi darbesinden sonra birçok merhaleden geçti. Bu merhalelerin merhaleler, darbe öncesi Husi militanların örgütlenmesi, eğitilmesi ve İran’dan gönderilen askeri desteklerin yaşandığı 2011 öncesindeki 6 yıllık savaşla bağlantılıdır. Darbe sonrası ve buna bağlı oluşan değişimler ise savaşın bütün yükünü müttefiki Ali Abdullah Salih’i tasfiye eden Husilerin üzerine kaldı. Husiler, Salih’e karşı askeri bir başarı kazansa da onun sağladığı siyasi desteği kaybetti.”
El-Matri, röportajın devamında şöyle konuşuyor;
“Husilerin Sana’yı ele geçirmesi ve darbeyi ilan etmesinden sonra halk, kalabalık gösteriler düzenleyerek darbeyi reddetti. Ancak, Husi militanlar bu gösterilere vahşice müdahale etti. O esnada, yasal hakimiyet hala meşru hükümette olmasına rağmen alan hakimiyeti büyük oranda Husilere geçmişti. Çünkü askeri müessese çökmüş ve ordunun bir kısmı Husilerin peşine takılmıştı. Koalisyonun müdahale ederek Kararlılık Fırtınası Operasyonunu başlatmasıyla, Yemen halkının meşru kurumlarını ve İran’ın bölge istikrarını zedeleyen, deniz geçitlerine etki etmeyi hedefleyen saldırısına karşı hem kendisinin hem de Arap halklarının ulusal güvenliğini korumak için başlattığı direnişinde kritik bir eşik oldu. İran, bölgeyi kendi nüfuzuna almayı hedefliyordu ancak koalisyon artık Yemen’i ele geçirdiğini sanan İran’ın bu hayallerini suya düşürdü. İlerleyen günlerde meşru hükümet yeniden ayağa kalkarak uluslararası tanınma kazanırken, Yemen Ulusal Ordusu da koalisyonun desteğiyle ülkenin yüzde 80’ini geri aldı ve askeri düzenini yeniden sağladı.”
Griffiths’in çabaları
BM Yemen Özel Temsilciliği Ofisi Medya ve İletişim Müdürü Hanan el-Bedevi, Yemen’deki taraflar arasında savaş alanında bir çözüm olamayacağı kanaatinin yaygın olduğu fikrinde.
El-Bedevi, Şarku’l Avasat’a verdiği röportajda, şunları söylüyor;
“İsveç’teki müzakereler öncesi Yemen sorununa barışçıl çözüm bulunması yönünde daha önce görülmemiş bir uluslararası iradenin oluştuğunu söyleyebiliriz. Öyleyse, hem Yemen’deki taraflar, hem de uluslararası güçler çözüm iradesi gösteriyor. Üstelik BMGK’da da Yemen’deki savaşın bitirilmesine ilişkin nadiren görülen bir uzlaşı var. Ancak aynı zamanda şüphe atmosferi hakim. Ya da Yemen’daki iki taraf da birbirine güvenmiyor. Bu anlaşılabilir. Bu tür durumlarda çözüme ulaşılabilmesi için çalışmaya devam etmek gerekiyor.”
Şarku’l Avsat muhabirinin İsveç’teki müzakerelerin uzun sürmesine dair sorduğu  soruyu yanıtlayan el-Bedevi, sözlerini şöyle sürdürüyor;
“Stockholm anlaşmasının üzerinden 3 ay geçtiği doğru. Ancak Yemen’de 2 yıl boyunca taraflar arasında hiçbir müzakerenin olmadığı bir dönemden henüz çıktığımızı hatırlamalıyız. Güven inşa etmek için zamana ihtiyacımız olduğumuzu anlıyoruz. Her iki tarafın da başarı için bir an önce anlaşmanın uygulanması gerektiğini anlaması lazım. Ayrıca, anlaşmanın uygulanması için savaşın başından beri ortak bir mekanizmaya sahibiz. Bu mekanizma BM öncülüğünde her iki tarafın da üzerinde çalıştığı yeniden konuşlanma anlaşmasıdır. Umarım taraflar, anlaşmanın alternatifinin felaket olacağını ve artık Yemenlilerin buna tahammülü kalmadığını anlar. Tarafların zorlukları aşmalarını sağlayacak siyasi iradeye ve hikmete sahip olduğuna inanıyoruz.”
Röportajda, siyasi irade oluşturulması ve Hudeyde konusuna uyulması gerektiğine dikkat çeken el-Bedevi, “Yeniden konuşlanma anlaşmasının bir an önce uygulanmasını ve bunun Yemen’de kapsamlı bir çözüme kapı aralamasını umuyoruz” şeklinde konuştu.
BM Yemen Özel Temsilcisi Martin Griffiths’in sürekli olarak Yemen halkının farklı kesimleriyle iletişim halinde olduğunu vurgulayan el-Bedevi, sözlerini şöyle sürdürüyor;
“Martin’in her zaman söylediği gibi savaşı bitirmek her zaman barış anlamına gelmez. Barış, sadece savaşı bitirme gücüne sahip olanların arasında arabuluculukla inşa edilmez. Barışı inşa etmek savaşı bitirmekten daha zordur ve Yemen halkının tamamının çabalamasını gerektirir. Bu çalışmalar devam etmeli ve etmektedir. Yemen içindeki yerel seviyede bile. Yemen halkının çeşitli kesimlerinden insanların katıldığı çalışmalar var. Martin, temsil oranının artması konusunda uyarıyor. Yemen’deki ulusal diyalog çalışmalarının sonucu kadınların yüzde 30 oranında temsil edilmesini ön görüyor. Griffiths sürekli olarak bunun gerçekleşmesi yönünde uyarılar yapıyor.”
El-Bedevi, Şarku’l Avsat’a verdiği röportajda, ekonomik meselelere de değinerek, maaşların ödenmesi sorununun çözümünde ilerlemeler kaydedildiğini ifade etti. Bunun hayati bir mesele olduğunu ve BM Yemen Temsilciliği’nin ekonomi dosyasıyla yakından ilgilendiğini dile getiren el-Bedevi, “Cumhurbaşkanı Hadi’nin yönlendirmelerine uygun olarak maaşların ödenmesi konusunda önemli ilerlemeler kaydedildiğini gördük. Ekonomik istikrarı ve Yemen halkının mağduriyetlerinin giderilmesini de içeren daha kapsamlı bir ekonomik çözüm için uğraşıyoruz” şeklinde konuştu.
Çözüm nasıl gerçekleşecek?
Konuya dair Şarku’l Avsat’ın sorularını cevaplayan Yemen İnsan Hakları Bakanı Dr. Muhammed Asker, çözümün nasıl gerçekleşeceği konusunda, “BMGK’nın barışı kabul etmeleri ve Martin Griffiths’in çabalarına olumlu katkılarda bulunmaları için Husiler ve destekçileri İran’a baskı kurması lazım” ifadeleri kullanıyor.
Asker, hükümet tarafının bu konudaki pozisyonu için ise şunları kaydediyor;
“Darbeye karşı savaşla geçen 4 yılın sonunda görevimizi yeniden güçlendirmeye, kusur ve hatalarımızı gidermeye ve anayasal müesseselerin işlerlik kazanarak etkin hale getirilmesini sağlamaya ihtiyaç duyduğumuza inanıyorum. Anayasal müesseselerin geçici başkent Aden’de işlemesi, vatandaşların hükümete güveninin artması, uluslararası toplumun bir ortak olarak bu kurumlarla ilişkilerini artırması ve istikrarın sağlanması noktasında güven verecektir. Aynı zamanda Yemen’deki siyasi gücün ortak bir çalışma kapsamında bir araya gelerek devletin yeniden ayağa kaldırılmasına, hükümetin çalışmalarının yönlendirilmesine, darbeye karşı direnişe ve hala müesseselerinin büyük bir kısmı darbeciler tarafından gasp edilmiş devlet üzerindeki ganimet savaşlarının bitirilmesine yoğunlaşmasına ihtiyaç duyuluyor. Bununla birlikte savaşın dağıttığı darbe karşıtı siyasi güçlerdeki değişimler kontrol altına alınarak, ortak çıkarlar çerçevesindeki hedeflerin gerçekleştirilmesi için Arap Koalisyonu ile olan ortaklık güçlendirilmeli.”
Konuya dair Şarku’l Avsat’a değerlendirmelerde bulunan Yemenli Siyaset Analisti Hamdan el-Ulyi ise çözüme dair kötümser olduğunu söylüyor.
El-Ulyi, röportajında şunları söylüyor;
“Açıkçası BM ve Yemen ile ilgilenen diğer ülkeler, Husiler ve diğer silahlı örgütlere siyasi çözümü kabul etmeleri için güç kullanımından başka bir baskı aracına sahip değil. Hükümete karşı kullanılabilen birçok diplomatik, siyasi ve ekonomik baskı aracı temelde BM ilkelerini kabul etmeyen milis gruplara karşı işe yaramamaktadır. Husiler de isyancı bir gruptan ibarettir. Böyle bir gruba karşı siyasi çözümü kabul etmesi için onu teslim olmaya ve silah bırakmaya zorlayacak güç kullanımından başka kullanılacak bir baskı aracı yok. Bunu da BM istemiyor. BM, barışı sağlamak için meşru hükümeti, Hudeyde’yi ele geçirme operasyonunu durdurmaya zorladı. Ancak, savaşla var olan bir cemaatle nasıl barış sağlanabilir ki? BM, bu şekilde davranarak devleti milis gruplardan kurtarmayı hedefleyen meşru hükümet ve Arap Koalisyonunun çabalarını engelledi. Ancak aynı BM, Husilerin işlediği savaş suçları ve ihlalleri durdurabilmek bir yana daha da güçlendirdi. Çünkü Husiler, şehirlerde geniş kapsamlı bir demografik değişim meydana getirmeye çalışıyor. Barış geciktikçe onlar da fikirlerini insanlar arasında yayma imkanı buluyor.”
Dünya Husileri izliyor
Husilerin işlediği savaş suçları ve bu suçların dünyaya nasıl yansıdığına dair sorduğumuz soruyu yanıtlayan Yemen İnsan Hakları Bakanı Dr. Muhammed el-Asker, şu değerlendirmeyi yapıyor;
“Evet, dünya faşist Husi hareketinin sadece Yemen için değil bütün dünya için tehlike arz ettiğini anlamaya başladı. Husilerin eski Cumhurbaşkanı Ali Abdullah Salih’i öldürmeleri ve Stockholm anlaşmasını uygulamaktan kaçınmalarından ve Bakanlığımızın dünyaya Husilerin ihlallerine dair açık deliller gösterdikten sonra dünya artık sorumluluklarına saygı duymayan ve uluslararası kanunları önemseyen bir grupla karşı karşıya olduğunu anladı.”
Dr. Asker’in görüşlerini paylaşan el-Ulyi ise şunları söylüyor;
“Dünya, Husileri ve bölgeye arz ettikleri tehdidi çok iyi biliyor. Husilerin işlediği ihlalleri takip ediyor. Ancak onların bir manipülasyon kartı olarak kalmasına göz yumuyor. Bazı büyük devletler Husilerin Arap Yarımadası’nda varlıklarını sürdürmesini bölge ülkelerini manipüle etmek için fırsat olarak görüyor. Bu durum onlara Babu’l Mendeb Boğazı ve Süveyş Kanalı’nı kontrol etme imkanı sağlıyor. Böyle bir fırsatı kaçırırlar mı? Asla. Bu sebeble dünya bu tehlikeyi ve ihlalleri görmezden gelmeye devam edecektir.”
Umudu yeniden diriltmek
Suudi Arabistan Medya ve İletişim Programı Yemen’in Yeniden İmarı ve Kalkınması Birimi Müdürü Abdullah Kedese, Şarku’l Avsat’a verdiği röportajda, “Suudi Arabistan’ın Yemen’e olan desteği 70’li yılların ortalarında sağladığı kalkınma fonuyla başladı. Bu fon Yemen’de 76 kalkınma projesinin gerçekleşmesine katkı yaptı” şeklinde konuşuyor.
Kedese, bu konuda yaptığı değerlendirmeyi şöyle sürdürüyor;
“Suudi Arabistan’ın meşru hükümetle ortaklaşa uyguladığı Yemen’in kalkınması ve yeniden imarı projesi, Yemen halkının ihtiyaçlarının giderilmesi üzerinde yoğunlaşıyor. Proje, beşeri coğrafya, beşeri kalkınma, yerel üretim ve kişi başına düşen üretim payı gibi verileri inceliyor. Bununla birlikte, ithalat ve ihracat ile hibe ve masraflar gibi birçok ekonomik ayrıntı göz önüne alınıyor. Yemen riyalinin döviz değeri tarihini de incelerken, Suudi Arabistan’ın Yemen Merkez Bankası’na sunduğu destek öncesi ve sonrasına göre değişimi gözlemleme fırsatı yakalıyoruz.”
Suudi Arabistan’ın 2011 yılında Yemen Merkez Bankası’na 3.2 milyar dolar değerinde destek sağladığını anlatan Kedese, şöyle devam ediyor;
“Bu destek Merkez Bankası’nın gücünü artırırken aynı zamanda diğer ülkeleri de Merkez Bankası’na yardım etme hususunda cesaretlendirdi. Bununla beraber, maaşların karşılanması ve temel gıda ihtiyacının giderilmesi konusundaki banka teminatları konusunda önemli katkı sağladı. Bu desteğin büyük bir etkisi oldu. Bu büyük meblağı neden Yemen Merkez Bankası’na verdiğimiz ve bundan nasıl bir fayda sağladığımızı soranlar olacaktır. Tahıl, Pirinç, yağ, şeker, süt gibi birçok ürünün sağlanması için 800 milyon dolarlık bir finans elde ettik. Bu finans söz konusu meblağın verdiği garanti sayesinde Yemen’e geliyor. Düşünün eğer bu olmasaydı Yemen’deki gıda güvenliğinde büyük sorunlar yaşanırdı.”
Yemen’deki imar projelerinin getirdiği bir başka etkinin de petrol ve yakıt alanında kendini gösterdiğini vurgulayan Kedese, sözlerini şöyle devam ettiriyor;
“Üst üste üç ay boyunca Yemen’e petrol yakıtları gönderildi. Bu yakıtlar motorin ve dizeldi. Yemen’deki elektrik ihtiyacının tamamı ya dizel ya da motorinden elde edildiği için bu iki petrol türü seçildi. Program sadece yakıt göndermekle yetinmedi aynı zamanda bunların kullanılması konusunda Yemen’deki ilgili mercilerle ortak çalışma programı hazırlandı. Böylelikle gönderilen bu yakıtların nasıl kullanıldığı ve nerelere aktarıldığı kontrol edildi. Bu yolla her istasyonun ne eksik ne de fazla sadece ihtiyacı kadar yakıt alması sağlandı.”
Yemen’de, günlük 2 ila 4 saat arasında elektrik verildiğini, en iyi ihtimalle bu sürenin 6 saate çıktığını belirten Kedese, “Program olarak 64 elektrik santraline ziyaret gerçekleştirerek bu santrallerin ihtiyaçlarını tespit ettik ve çalışmaya başladık” şeklinde konuştu.
Elektrik konusuna büyük önem verdiklerini çünkü bu konunun  hastane ve okullar açısından önemli olmakla birlikte, evlerde gıdaların muhafaza edilebilmesi konusunda da önem arz etiğini belirten Kedese, “Destek sağlanan 10’dan fazla santralden ihtiyacını karşılayan 16 milyon insanın hayatı değişti. Bu sebeple sağladığımız destek sadece mali bir destek olarak kalmadı. İnsanların hayat tarzına da büyük etkisi oldu” ifadelerini kullandı.
Kedese, Şarku’l Avsat’a verdiği röportajda, sözlerini şöyle sürdürdü;
“Dünya Gıda Programı gibi insani yardımların kullanımı için sağlanan bir başka fon daha açıldı. Aynı zamanda, BM Çocuklara Yardım Fonu’nun (UNİCEF) maaşları karşılaması için 70 milyon dolarlık bir finans sağlandı. Bu finansın büyük bir bölümü Husilerin işgali altındaki bölgelerde bulunan okullarda çalışan öğretmenlere gitti. Suudi Arabistan yardım konusunda hiçbir ayrım gözetmiyor. Riyad, bugüne kadar gerek doktor maaşları, gerekse sağlık cihazları için Husilerin kontrolündeki Saada ve Hucce’deki hastanelere 10 milyon doları aşkın bir yardım sağladı. Husilerin kontrolündeki bu bölgelere giremememize rağmen bu yardımları sürdürüyoruz. Sağlanan yardımların yerine ulaştırılmasından emin olduktan sonra ödeme işlemi yapılıyor. Suudi Arabistan, Yemen’e iki yoldan destek sağlıyor. Birincisi, Husilerin kontrolündeki bölgelerde yaşayan Yemenlilere yardım etmesi için BM kurumlarını desteklemek. İkincisi ise Yemen’in yeniden imarı ve kalkınması için doğrudan doğruya Kral Selman Gıda ve İnsani İşler Merkezi aracılığıyla yapılan çalışmalar.”
Kedese, röportajında, sözlerini şöyle tamamladı:
“Suudi Arabistan Yemen’in Yeniden İmarı ve Kalkınması Programı, Yemen’de 7 sektörü destekliyor. Bunlar; kara yolları, limanlar ve havalimanları, su ve barajlar, eğitim, sağlık, elektrik ve enerji, ziraat ve balıkçılık, sivil ve resmi binaların inşaasıdır.”



Suudi kültürünün geleceğine yönelik altı maddelik vizyon  

Suudi kültürünün geleceğine yönelik altı maddelik vizyon  
TT

Suudi kültürünün geleceğine yönelik altı maddelik vizyon  

Suudi kültürünün geleceğine yönelik altı maddelik vizyon  

Suudi Arabistanlı bir yazar olarak, uzun yıllar, birçok sanatçı, yazar, akademisyen ve aydını barındıran bir entelektüel grubun içinde yer aldım. Kahire, Beyrut, Tunus ve Kazablanka gibi Arap başkentlerindeki konferanslara, festivallere ve kültürel organizasyonlara iştirak ediyorduk. O zamanlar kardeş ülkelerde olan kültür bakanlıklarının bir benzerinin ülkemiz Suudi Arabistan’da da olması için özlem duyuyorduk. Daha sonra enformasyon bakanlığı altında bir kültür komitesi kurulması kararlaştırıldı. Bu haberi yarım yamalak bir tebessümle karşılamak durumunda kaldık. Çünkü bu, hayallerimizin ve beklentimizin altında bir karardı. Biz daha çok yazar, sanatçı ve her alandaki düşünüre ciddi destekler verecek bağımsız bir kültür bakanlığı hayal ediyorduk.  
Suudi Arabistan’daki kültürel sahne oldukça zengin ve çok çeşitlidir.  Suudi kültür ortamı hakkında pek bir şey bilmeyenler için şöyle özetleyebilirim.  Birincisi kamu desteği, ikincisi; özel sektör ve üçüncüsü bağımsız olmak üzere, kültür dünyamız üç alanda değerlendirilebilir. Kamu desteği, devletin kültürel etkinliklere doğrudan veya dolaylı olarak sunduğu desteklerdir. Özel sektörün hizmetleri ise, yayınevleri, edebiyat merkezleri ve sanat galerileri ile sınırlıdır. Bağımsız sanat ise, edebiyat kulüpleri, sivil kültür sanat dernekleri ve geleneksel medya tarafından desteklenen faaliyetleri içerir.  
Bağımsız addedebileceğimiz bu kültürel alanda, ülke genelinde 17 edebiyat kulübü ve 16 kültür sanat derneği faaliyet göstermektedir. Bağımsız alan, yetmişli yıllardan bu yana Krallıktaki kültürel yaşamın gelişiminde çok önemli bir rol oynadı ve oynamaya da devam ediyor. Ülkedeki en önemli kültürel ve düşünsel ürünlerin ortaya çıkmasına olanak sağlayan bağımsız kültürel alan, sınırlı kamu desteği, sınırlı özel sektör desteği ve bağışçıların desteği ile ayakta kalmaktadır.  
2018 yılında yayınlanan kraliyet kararnamesi ile, kültür bakanlığı enformasyon bakanlığından ayrılarak bağımsız bir kuruluş haline geldi. Ülkede kültürel faaliyetleri yakından takip edenler artık farklı bir gelecek tahayyül edebiliyordu. Nitekim takip eden üç yıl içinde kültürel alanlarda önemli atılımlar yapıldı.  
Artık karamsarlığın yerini iyimserlik alabilirdi. Çünkü Suudi Arabistan’ın yeni kültür bakanlığı, Arap ülkelerindeki muadillerinden farklı olarak, aydınların arzu ettiğinden daha olumlu bir vizyon taşımaktaydı. Kültür bakanlığı, bölgedeki ve Arap ülkelerindeki benzerlerinden farklı bir örgütlenmeye gitmişti. Bu örgütlenmenin şekillenmesinde UNESCO aktif rol aldı. Bakanlık süreç içinde faaliyetlerini çeşitli kültürel sektörleri kapsayan 11 başlık altında organize etti. Bu başlıklar altında edebiyat, çeviri, tiyatro, müzik ve resim sanatlarının yanı sıra moda ve yemek pişirme gibi aşina olunmayan kültürel üretim alanları da kendisine yer buldu. Bakanlık nezdinde 16 komisyon oluşturuldu. Dikkat çekici husus ise, bu komisyonların bürokratik ataletten uzak olarak tamamen bağımsız bir şekilde yönetilmeleridir. Bahsi geçen komisyonların yönetim kurulları ve icra komiteleri, kültür aracılığı yapan dernekleri denetlemekte ve desteklemektedir.  Kültürel bir etkinlik yapmak, konferans veya sempozyum düzenlemek isteyenlerin, bakanlık destekli bir dernekle anlaşması gerekiyor. Kitap telif etmek veya yabancı dildeki bir eserin çevirisini yapmak isteyenlerin ise bir yayınevi ile anlaşmaları yeterli oluyor. Komisyonların doğrudan değil de bağımsız dernekler aracılığıyla vatandaşla muhatap olması nedeniyle, bürokratik zorluklar ve idari yolsuzlukların önüne geçilmesi hedefleniyor.  

Bütün bunlar gülümseten olumlu gelişmelerdir. İşlerin gidişatını yakından takip eden biri olarak bu pozitif yargılarda bulunabiliyorum. Sayın kültür bakanının başkanlığını yaptığı, edebiyat ve tercüme komisyonunun içinde yer almaktayım. Kadın çalışanların da yoğunlukta olduğu bu komisyonun çalışma ortamı, daha önce devlet kurumlarında alışık olmadığımız kadar rahat ve özgürlükçü.   
Ancak, bilindiği üzere kültür, ne kadar çeşitli ve gelişmiş olsa da kurumlar tarafından üretilemez. Kurumlar kültürel üretimi teşvik eder ya da sekteye uğratır fakat kültürün üretimini üstlenemez. İster edebiyat olsun ister felsefe veya sanat, tekil ya da çoğul olarak bireyler tarafından üretilir. Kral Abdülaziz tarafından kurulduğu ilk yıllardan itibaren ülkemizin kültürel birikimi, bireysel çabalarla oluşmuştur.  
Sayın Veliaht Prens Muhammed bin Selman liderliğindeki 2030 vizyonunu kültürel alanda yakalayabilmemiz için, kültür üreticisi bireylere uygun koşulların sağlanması bir zorunluluktur. Kültür bakanlığının artan ve çeşitlenen maddi manevi destekleri, bu yolda güçlü bir şekilde ilerlediğimizin güçlü bir göstergesidir. Ancak bu eğilimin sürdürülebilir olması için dikkat edilmesi gereken hususlar var: 
Birincisi: kültürün, entelektüel ve yaratıcı bir doruk noktası olarak görülmesidir. Doruk noktası derken, insanın kültürel faaliyeti ile kendisini gerçekleştirebileceği en üst sınırlara ulaşabilmesini kastediyoruz. Popülizmin cazibesine kapılmadan, üretici ve alıcıları tatmin etmek için nitelikten ödün verilmemesi gerekir. Bunun elitist, üstenci bir yaklaşım olduğunu ve kültürün geniş kitlelere yayılmasına mâni olacağını iddia edenler olabilir.  Ancak niteliğin niceliğe feda edilmesi, kültürel seviyenin ve kalitenin düşmesiyle sonuçlanacaktır. Asıl hedeflenmesi gereken, kitlelerin seviyesinin yukarıya çekilmesi olmalıdır.  Kültürün en yüksek ürünlerinden biri olan felsefe, kimileri için hayata dair basit fikirlere dönüşebilir veya insan hayatındaki en önemli konuların tartışılarak, sorunlarına çözüm bulunmasına katkı sağlayabilir. Tabi ki yüksek standartlar dayatılamaz, bununla birlikte olumlu yönlendirmeler ve hatırlatmaların yapılması gerekir.   
İkincisi: Kültürel üretimin aracı olan Arap diline azami özenin gösterilmesidir. Arapçanın kültürel üretimdeki temel rolü teşvik edilmelidir. Başta eğitim alanında iyileştirmeler olmak üzere, akademi, medya ve ticari alanlarda Arapça dilinin doğru kullanımı yaygınlaştırılmalıdır. Özellikle ticaret alanlarında İngilizcenin Arapçanın yerini almaya başladığı görülüyor. Gençlerin kullandığı dil itibariyle Arapçalarının geliştirilmesi için gerekli adımların atılması zorunludur. Arapça, kültürümüzün geleceğidir, çünkü sahip olduğumuz kültür Arap kültürüdür.   
Üçüncüsü: İfade ve üretim özgürlüğü alanlarının genişletilmesidir. Toplumsal baskı ve muhafazakâr yaklaşım, üretilenlerin kalitesini olumsuz etkiler. Geçmişte, bu korkular ve hassasiyetler nedeniyle, nice kültürel içerik üreticisi yurt dışında yaşamak zorunda kalmıştır. Çok şükür bu yönde olumlu değişikliklerin olduğuna dair birçok işaret var, ancak Suudi Arabistan’ı, kendi çocuklarının ürettikleri için bir merkez haline dönüştürebilmemiz için daha fazla çaba sarf etmeliyiz.  
Dördüncüsü: Kültürün, geniş anlamıyla bir milli servet olduğunun bilincinde olmalıyız.  Veliaht Prens, Cidde şehrinde Suudi aydınlarla yaptığı ilk görüşmede, bu hususu vurgulamıştı. Suudi Arabistan’ın Arap, Müslüman ve dünya düzeyindeki entelektüeller için bir cazibe merkezi olması için bireysel ve toplu olarak daha fazla çaba sarf etmemiz gerekir. Bunun için de ülkemizde kitap dağıtımı, konferans ve festivallerin düzenlenmesi için mevcut prosedürlerin kolaylaştırılması lazımdır. Yakın zamanda ülkemizde geniş katılımlı Arapça kitap fuarının düzenlenmesi ile felsefe ve çeviri alanlarında iki önemli konferansın yapılmış olması, sürdürülmesi gereken doğru yolda atılmış adımlar olarak değerlendirilebilir.  
Beşincisi: Kültürel faaliyette tarihsel olarak önemli bir yeri olan, edebiyat kulüplerinin ve kültür sanat derneklerinin verimliliğinin arttırılması için girişimlerde bulunulmasıdır. Bu kültürel tarihi mirasa yeterli özeni göstermeliyiz.  
 Altıncısı: Akademik ve araştırma kurumlarının, kültürel üretime daha fazla katkıda bulunmaya teşvik edilmesidir. Akademi yaygın olduğu üzere halktan uzak olmamalı, halkla daha fazla etkileşim kurmalıdır. Üniversiteler, yirminci yüzyılın başlangıcından bu yana Arap kalkınmasında önemli roller üstlenmiştir. Suudi Arabistan’ın kültürel tarihinde de üniversitelerin önemli bir yeri olmuştur. Ancak son yıllarda bu rolün azaldığına dair emareler bulunmakta. Üniversitelerin aktif katılımı olmadan gerçek nitelikli bir kültürel canlanma tasavvur edilemez. Zira üniversiteler, aydınlanma, gelişim ve bilinçlenme için en önemli merkezlerdir.  
 Bana göre, ülkemizde kültürel atılım gerçekleşmesi için dikkate alınması gereken hususlar bunlardır. Bu alanlarda şimdiye değin atılmış önemli adımlara ek olarak, bu hususlara da odaklanılırsa yüksek kültür seviyelerine çıkmamız kaçınılmazdır.