Rus uçaklarının düşmeye devam etmesinin sebebi yaptırımlar mı?

Rus işgal kuvvetlerinin çekilmesinden önce Herson Havalimanı’na düşen An-24 uçağı (EPA)
Rus işgal kuvvetlerinin çekilmesinden önce Herson Havalimanı’na düşen An-24 uçağı (EPA)
TT

Rus uçaklarının düşmeye devam etmesinin sebebi yaptırımlar mı?

Rus işgal kuvvetlerinin çekilmesinden önce Herson Havalimanı’na düşen An-24 uçağı (EPA)
Rus işgal kuvvetlerinin çekilmesinden önce Herson Havalimanı’na düşen An-24 uçağı (EPA)

Son dönemde düşen Rus savaş uçaklarındaki artış, arızaların en olası nedeninin, uygun şekilde bakımlarının yapılmasına yönelik gerekli alet ve malzemelerin eksikliği olduğu düşünülüyor. Rus mühendis Mikhail Bohnert uçakların düşmesinin, Batı tarafından aylar önce uygulanan yaptırımların, ekipman ithalatına ve Rusların bu konuda harcama yapmasına engel olmasından kaynaklanabileceğini belirtti. Bohnert, Rusya’ya uygulanan yaptırımların, uçakların güvenliğini sağlamak için gerekli yedek parçaları üretme ve bakımını yapma imkanlarının etkilemesinin mümkün olduğunu düşünüyor.
Rus mühendis Bohnert, Eylül ayından bu yana en az 6 Rus uçağının Rus kontrolündeki hava sahasına düştüğünü, bundan önce benzer kazalar yaşanmış olsa da sayılarının çok az olduğunu söylüyor. Bohnert’e göre bu durum, uçakların bakımı ile ilgili giderek artan sorunlara bir işaret olabilir. Araştırmacı mühendis bunu Rusya’ya yönelik yaptırımların sonuçlarının önemli bir örneği olarak değerlendiriyor.
Amerikan Araştırma ve Geliştirme Şirketi’nin (RAND) yayınladığı bir raporda, Bohnert, zaman içerisinde uçaklarda mekanik arızaların meydana gelmesinin beklenen bir durum olmasına rağmen, savaş uçaklarındaki mekanik arızalardaki hızlı artışın, bazı şeylerin değişmiş olduğuna yönelik bir işaret olabileceğini belirtti.
Uçak bakımı, uçağın ihtiyacı olan ve bazıları ticari sektörden temin edilebilen tüm parçaları bilen yüksek vasıflı teknisyenler gerektiriyor. Uçakların bakımında ayrıca, özel yedek parçalar ve özel onarım araçlarına da ihtiyaç duyuluyor.
Savaş uçağı parçaları zamanla aşınıyor, bakım gerektiren parçalar genellikle hassas aletler ve özel malzemeler gerektiriyor. Sivil uçaklar ve askeri uçaklar arasında bazı örtüşen parçalar bulunuyor olsa da bir noktada, yedek parçaların yeni üretimden sağlanması gerekiyor.
Şarku’l Avsat’ın Alman haber ajansı DPA’dan aktardığı habere göre, Bohnert Eylül ayından bu yana 6 Rus uçağının düşmesine ilişkin olaylara dikkatli olarak bakıldığında, uçaklardan 4’ünün büyük ölçüde savaşta kullanılan uçaklarken, ikisinin doğrudan savaşla ilgili olmadığını ve yoğunluklu olarak Ukrayna dışında kullanıldığını belirtti.
Rusya’nın işgal saldırılarında Ukrayna’da büyük ölçüde eski ‘Su-25’ uçağını kullandığını belirtmek gerekiyor. Bu nedenle kullanım süresi ve bakım eksikliği nedeniyle arızalar öngörülebilir. Bir MiG-21 savaş uçağının kalkış sırasında düştüğüne dair bir rapor bulunuyor. Rusya, gelişmiş Su-25 uçaklarını büyük ölçekte kara saldırılarını desteklemek için kullanıyor. Bu bağlamda en dikkat çekici olay, nispeten yeni bir Su-34 saldırı uçağının bir konutun üzerine düşmesi oldu. Bu tür arızalar, söz konusu uçakların Ukrayna’da yoğun bir şekilde kullanılması sebebiyle mümkün görülüyor.
Önemli nokta ise, Rus işgaline katılmayan uçaklar bile düşmesi oldu. Zira içlerinden bazıları eğitim uçağı olarak kullanılıyordu ve muadilleri de mevcut savaşta sınırlı bir şekilde kullanılmıştı. Moskova’nın Ukrayna işgal girişimine katılmayan uçaklar da dahil olmak üzere çeşitli uçak türlerinin düşmesi, uçakların bakımı için vasıflı teknisyenler olmadığı, üçüncü taraf şirketlerin kaliteli yedek parçaları yeterli kalitede üretemediği veya parçaların onarımı için alet ve malzemelerin bulunamadığı anlamına geliyor olabilir. Yine de uçak arızalarının nedenini kesin olarak belirlemek oldukça zor.
Uçakların düşmesinin, vasıflı teknisyenlerin bulunmamasından kaynaklanıyor olması pek olası görünmüyor. Zira Rus hava üsleri saldırılara maruz kalmış olsa da hasar geniş çaplı olmadı ayrıca bakımdan sorumlu kişilerin ileri muharebe birimlerine nakledilmesi de pek olası görünmüyor. Diğer yandan yedek parça firmalarının sıkıntı yaşaması da muhtemel görünmüyor. Zira askeri seferberliğin küçük ve orta ölçekli Rus şirketleri üzerindeki etkileri hakkında tartışma bulunsa da, uçakların düşmesine ilişkin olaylar, Putin’in 21 Şubat’ta savaş kararı almasından önce başlamıştı.



İran, Husiler ve İsrail: Washington karşısındaki üçlü ittifak

ABD Başkanı Donald Trump (AFP)
ABD Başkanı Donald Trump (AFP)
TT

İran, Husiler ve İsrail: Washington karşısındaki üçlü ittifak

ABD Başkanı Donald Trump (AFP)
ABD Başkanı Donald Trump (AFP)

Hüda Rauf

İran ile ABD arasındaki müzakereler, her iki müzakereci ve arabulucu tarafın iyimser ve olumlu açıklamalarıyla ilerleyen üç turdan sonra durdu. Dördüncü turun ertelenmesi, ABD-İran arasında geçici veya kalıcı bir anlaşmaya varılma şansı konusunda soru işaretlerine yol açtı.

Donald Trump'ın göreve gelmesinden bu yana tüm göstergeler, hem İran hem de Amerikan tarafının bir anlaşma imzalamaya hazır ve niyetli olduğuna işaret etse de, şimdilik görüşmelerin üçüncü turda durmasının -ama bu geçici ve yakında dördüncü turla devam edecek gibi görünüyor- her bir tarafın istediği şeyin teknik ayrıntılarından ibaret olmayan başka nedenleri de vardı. Nitekim Washington'daki bazı taraflar İran'ın nükleer programının tamamen ortadan kaldırılmasından bahsederken, diğerleri ise sıfır zenginleştirmeden bahsediyor ve İran her ikisini de reddediyor.

Trump yönetiminin İran ile müzakerelerdeki temsilcisi Steve Witkoff, Tahran'ın uranyumu yüzde 3.67 oranında zenginleştirme hakkı olduğunu söylese de, ertesi gün İran'ın uranyum zenginleştirmemesi gerektiğini açıkladı. Ardından Dışişleri Bakanı Marco Rubio, İran'ın uranyum zenginleştiren tek nükleer olmayan ülke olmak istediğini söyledi.

Öte yandan İran'ın yüzde 3.67 oranında uranyum zenginleştirme imkânına sahip olması durumunda bu oranın barışçıl amaçlarla uyumlu olmadığı belirtiliyor. Zira birkaç hafta içinde yüzde 20, sonra yüzde 60 ve en sonunda da yüzde 90 zenginleştirme oranına ulaşabilir ki bu da silah üretmek için gereken oran.

Her iki taraftan gelen belirsiz açıklamalara rağmen İran ve Washington'un çok yakında bir anlaşmaya varma noktasında olduğu kesin. Ancak görüşmelerdeki duraklamanın bölgesel bir başka gelişmeyle bağlantılı olduğu anlaşılıyor. İran'da Recai Limanı’nda ağır kayıplara yol açan ve etkileri halen devam eden bir patlama meydana gelirken, Husilerin İsrail hedeflerine yönelik saldırısı gerçekleşti. Husilere ait bir insansız hava aracı İsrail'deki enerji merkezini çevreleyen köprünün yakınına düşerek geniş çaplı bir hasara yol açtı. İsrail güvenlik birimlerinin yaptığı değerlendirmelerde, Husilerin Ben Gurion Havalimanı'na yeni tip bir füze fırlattığı belirtiliyor. Saldırı üzerine İsrail, İran’ı hedef alma ve eleştirme bahanesi bulma fırsatını kaçırmayarak, Tahran’ı Husi saldırısının arkasında olmakla suçladı.

İran'ın yıllardır Husilere askeri, mali ve lojistik destek sağladığı biliniyor. Ancak İsrail, bu olayı İran'ı eleştirmek ve Washington ile yürüttüğü müzakereler kapsamında ona baskı yapmak için kullandı. Öte yandan İran da Husi saldırılarını, Washington'u Kızıldeniz'deki saldırıları durdurmaları için Husileri etkileme gücüne sahip olduğuna ikna etmek amacıyla kullanıyor ve bu, İran'ın bilinen meseleleri birbirine bağlama politikasıyla örtüşüyor.

Daha sonra üçüncü tur görüşmelerin ardından müzakereler durdu, ama dördüncü tur görüşmeler yakın. Trump da Husiler ile Kızıldeniz'de ABD gemilerine yönelik saldırıların durdurulması ve ABD’nin Yemen'deki Husilere yönelik saldırılarının durması konusunda anlaşmaya vardıklarını duyurdu.

Bilhassa saldırılardan zarar gören Mısır ve Suudi Arabistan gibi Kızıldeniz'e kıyısı olan bölge ülkeleri olduğu için, iki taraf arasındaki saldırıların durması, bölgede sükunetin sağlanması ve gerginliğin azalması için olumlu bir gösterge. Suudi Arabistan, Yemen'de gerginliğin azaltılması ve Yemen krizinin barışçıl bir şekilde çözülmesi amacıyla bu anlaşmaya mutlaka destek verecektir. Ancak anlaşma diğer yandan, Trump'ın övünebileceği herhangi bir başarı elde etmek isteyen Washington'a baskı yaparak, İran ve İsrail'in çıkarları doğrultusunda birbirlerini nasıl kullandıklarını da ortaya koydu.

Kaldı ki Washington ile Husiler arasındaki anlaşmaya ilişkin soru işaretleri de gündemde; anlaşma Trump'ın bölge ziyareti bitene kadar geçici mi olacak, yoksa devam mı edecek? Yemenli isyancılar sadece İsrail gemilerine saldırmaya devam ederse ne olacak? Bu durum İsrail'in Gazze'ye yönelik saldırılarının durmasına yol açacak mı? Tüm bunlar önümüzdeki ziyaretten sonra cevapları daha da netleşebilecek sorular.

Şarku’l Avsat’ın Independent Arabia’dan aktardığı habere göre İran, İsrail ve Husiler, mevcut süreçte çıkarlarını korumak için Amerikan rolünü kullanmayı, ondan faydalanmayı başardılar. Ancak gelişmeler henüz şekillenme aşamasında ve bunların kısa sürede çökecek geçici düzenlemelerle mi yoksa daha uzun süre devam edecek düzenlemelerle mi sonuçlanacağı belirsiz.