Hamas bir kez daha ateşkes müzakerelerine “katılmaya” karar verdi. Ateşkes kararı hayata geçebilir veya hızla başarısız olan seleflerine katılabilir. Zira Hamas, Gazze'deki yıkımı, toz dumanı ve canavarın dünyanın tamamının ilgisizliği karşısında her gün işlediği katliamları, en açık haliyle “kötülüğün sıradanlığını” herkesten daha iyi biliyor.
Saf insanların aklına gelen soru şudur: Mademki kaçınılmaz, bugünden önce müzakereyi kabul etmek mümkün olamaz mıydı? Gazze’nin 100 bin yerine 50 bin şehit vermesi, çocuklarının, kadınlarının, hastanelerinin ve okullarının yüzde 95'i yerine yüzde 50'sini kaybetmesi mümkün değil miydi? Gazze halkına fazladan bir saat uyku ve tek bir öğün haşlanmış bulgur olanağı tanımak büyük bir ihanet miydi?
İsrail canavarı iki yıldır Gazze'yi ev ev, taş taş, yatak yatak yakıp yıkıyor. Bir cesedi iki kez bombalıyor. Yardım için sırada bekleyenleri öldürüyor. Filistin'i bu korkunç miktarda acı, ölüm ve cehennemden kurtaracak müzakerelere girişmek daha az acı verici olmaz mıydı?
Elbette çocukları ve yaşlıları her gün cehennemi yaşarken, Hamas neyin iyi olduğunu daha iyi bilir ama sadece Filistin Otoritesi talep ettiği için siyasi eylem ihanete dönüşür mü? Mahmud Abbas Hamas'a hitap ederken kalan azıcık sabrını da kaybetti. Kaç Filistinli her gün kendilerine yapılanlardan dolayı çektiği acılar sebebiyle aklını kaçırdı? Gazze'de iki yıldır hayat yok. Gazzeliler sadece bir şehitlik payesi, bir öğün bulgur, bir miktar bandaj veya Venezuela'da Mahmud Ahmedinejad'ın dostu Sinyor Maduro'nun düzenlediği bir destek gösterisi elde ediyorlar.
Müzakerelere “katılım” neden bugüne kadar ertelendi? Filistinlilerin bunu bilme hakkı var. Hamas, Gazze'yi günlük bir soykırım eylemine dönüştüren temel nedenleri Filistinlilere bildirmeli ve bunları bildiğine şüphe yok.
Bölünme, en başından itibaren Filistin davasının etrafında dolanıyor. En başından beri, en radikal olan en popüler olandı ve bu herkes için geçerli. Ancak Filistin, bugün yaşadığı gibi insani, sosyal ve politik bir felaketi daha önce hiç yaşamadı. Hamas davayı rehin ve tekeline almaya karar verdiğinden beri tanımlanması gereken bir ulusal sorumluluk bulunuyor.
Şehitlik gerçekten büyük bir eylem ama yaşama zaferi de öyle.
