Türkiye cumhurbaşkanlığı için 5 yıllık yeni dönemi kazanan Recep Tayyip Erdoğan, Türkiye gemisinin kaptanlık kamarasında bir çeyrek asır geçirmiş olacak. İniş çıkışlar, küçük veya orta boyutlu zaferler ve büyük aksiliklerle dolu bir çeyrek asır…
Erdoğan, 2003 yılından itibaren önce Türkiye başbakanı, daha sonra başkanlık sistemi için bir anayasa değişikliğinden sonra cumhurbaşkanı oldu. Bugün, 2023 yılında bir beş yıl daha kazandı. Bu beş yıl, güçlü veya zayıf olarak geçecek ama büyük olasılıkla ikisinin bir karışımı olacak.
Kimlik ideolojisi bakımından yeni bir Osmanlılığı temsil eden muhafazakâr Anadolu tabanına dayanan Erdoğan ve partisi, ağır ekonomik, uluslararası ve bölgesel sıkıntılarla karşı karşıya.
Rusya-Ukrayna savaşının tehlikeli yankıları tüm dünya üzerinde hissediliyor. Türk “komşu” da bu yankıların düştüğü sahnelerden biri. Boğaz suları yakınlarındaki Rusya-Ukrayna çatışması hadiselerini ve Türkiye siyasetinin bu büyük çatışmada özel bir konum alma çabasını hatırlamak yeterli olacaktır.
Suriye’ye yönelik Arap açılımından ve Suriye’nin kuzeyi üzerindeki Türkiye-Batı sürtüşmelerinden sonra, Erdoğan’ın Suriye politikasının geleceğini düşünmeyi de size bırakıyorum.
Araplardan bahsetmişken… Kendisine sığınan Mısırlı, Körfezli ve Arap İhvan (Müslüman Kardeşler) kalıntılarına “kucak açan” Türkiye’nin, Arap çevresiyle uzlaşma girişimleri zeminindeki tavrı nasıl olacak?
Evet, bu Türk kucağının sıcaklığını azaltmaya yönelik “girişimler” var. Belki de bazı İhvan sözcülerinin Türkiye’den ayrılıp Birleşik Krallık ya da başka ülkelere gitmesi bunun bir göstergesiydi.
Bu, köklü bir Türk dönüşümü mü yoksa bir nefeslik ara mı?
2024 yılının Mart ayında, Osmanlı hilafetinin kaldırılıp “kurucu” Mustafa Kemal Atatürk tarafından Türkiye “ulusal” cumhuriyetinin kurulmasının ve son resmi Osmanlı Halifesi Abdülmecid’in (Abdülhamid değil) sınır dışı edilmesinin yüzüncü yılı dolmuş olacak.
Yeni Erdoğan döneminin ve Türkiye dışındaki tüm destekçilerinin bu zengin tarihi anla nasıl başa çıkacağını merak ediyorum.
