Lübnan ve Avn ayakta tutulmalı

Kamil Şamun (Camille Chamoun), Lübnan'daki en parlak politikacılardan biriydi; ben ise ona karşı siyaset içerisindeydim. En zeki, en yakışıklı ve en büyüleyici başkanlardan biriydi; ben ise onun tutumuna karşı taraftaydım. Onun döneminde Lübnan, tarihinde hiç yaşamadığı bir refah içerisindeydi ve ben de bu gerçeğin farkındaydım. Ancak ona karşı tutumunda bir değişiklik olmadı; zirâ Şamun, Lübnan'ın Araplaştırılmasını tehlikeye soktu, ülkeyi kendi etrafında ikiye böldü. Aynı zamana Saib Selam, Kemal Canbolat ve Abdullah el-Yafi gibi önde gelen politikacıları da ezmeye kastetti.
Gassan Tueyni’nin ofisi, uzun bir süre, Lübnan'daki muhalif siyasetçilerin bir araya geldiği en-Nehar’daydı. Her gün asansör ile ‘dokuzuncu kata’ çıkarken Raymond Edde ve Şamun gibi kişilerle karşılaşırdık. Ben ise eski Cumhurbaşkanı’na selam vermekten imtina ederdim; edepsiz ve kabaydım. Kendisinden özür dileyemeden vefat etti, ancak oğlu Dory’den özür dileyebildim. Siyasi tutumum dolayısıyla değil, ki o hala değişmedi, o önemdeki tarihi kişiye yönelik söz konusu utanç verici davranışım dolayısıyla özür diledim.
Torunu Tracy Şamun, Cumhurbaşkanı Mişel Avn’ın politikası ve ülkenin kötüleşen vaziyetini protesto etmek için Lübnan'ın Ürdün Büyükelçiliği görevinden yaklaşık bir yıl önce istifa etti. 60 yaşında, siyasette canlı bir aktiflikte, kaliteli üsluptaki, başkanlığa dair görgü kurallarına hakim olan bu kadın, annesi İngiliz olmasına rağmen akıcı bir şekilde Arapça konuşup açık bir siyasi deneyim sergiliyor.
İki hafta önce Lübnan MTV kanalında yayınlanan görüntülerinde rekor izlenme kaydedildi. Söz konusu görüntülerinde Cumhurbaşkanı Avn’ın bir omzunda Lübnan’ı, diğer omzunda ise damadı Cibran Basil’i taşıdığını; ancak Lübnan’a merhametle davranarak damadını omuzundan atması gerektiğini ifade etti.
Nitekim Tracy Şamun, Salı günü Twitter hesabından yaptığı açıklamada, Avn’dan istifa etmesini ve Lübnan’a merhamet göstermesini talep etti. Nitekim bu yazıyı okuyanlar, Cumhurbaşkanı Avn’ın politikaları hakkındaki görüşümü biliyor.
Basil'i Cumhurbaşkanı’na, partisine, Lübnan'a, müttefiklerine, arkadaşlarına ve ailesine yük olarak gören ezici bir çoğunluktan biri olduğumu biliyorlar. Lübnan gibi küçük bir ülkede hiçbir şey bundan daha net değil.
Ancak Avn’ın istifası talebi, bu şiddetli halk öfkesi ve Lübnan’ı ülke içi ve dışında karşı karşıya getirdiği uluslararası ve Arap ülkeleri düzeyindeki izolasyon karşısında Basil'e tutunmaktan daha az tehlikeli ve zararlı olmayan bir mübalağadır.
Cumhurbaşkanlığı’nın konumu böyle bir sarsıntıya tahammül edemez. Cumhurbaşkanlığının tarihselliğini, partisinin genel başkanlığında bile seçilmemiş yetişen bir siyasetçiyle ilişkilendirmek de tarihi bir hatadır.
Nitekim çözüm, Cumhurbaşkanı’nın baskı ve tecrit duygusu altındaki istifasında değil; aksine onun ve Lübnan'ın ayakta durmasını garanti eden bir formül üzerine onunla diyalog halinde olmaktadır.