Ukraynalılar ve Ruslar, Ukrayna'nın güneyindeki Herson bölgesinin Rus kontrolündeki kesimlerinde bulunan Nova Kakhovka Barajı'na düzenlenen saldırının faili hakkında karşılıklı suçlamalarda bulunurken, bu hedefleme bize Rus ikileminin boyutunu hatırlatıyor.
İkilem diyoruz çünkü Rusya'nın Ukrayna’ya yönelik savaşı kesin sonuçlar elde edilemeden devam ediyor, dahası Moskova daha fazla yaptırım ve komplikasyon ile karşılaşıyor. Ukraynalıların beklenen karşı taarruz hazırlıkları -ki fiilen duyurulmadan başladığına inanılıyor- Rusya'nın ikilemini büyütüyor.
Her savaşın iki yolu vardır; askeri yol ile müzakere yolu. Askeri olarak başarılamayan şey, büyük ölçüde savaş alanında elde edilen sonuçlara bağlı olan müzakereler yoluyla elde edilir.
Şu ana kadar sahada Ruslara hizmet eden gerçek bir değişim belirtisiyse yok.
Ukrayna tarafı açısından yaşanan yıkıma rağmen, ne kadar uzun sürerse asıl Ruslar için daha fazla zorluk anlamına gelen bu savaşı sona erdirmek için ciddi müzakereler yok. Bu savaşın kazananı ve kaybedeni ile ilgili hesaplar, zafer ve mağlubiyet açısından, içeride ve dışarıda Rusların çıkarına değil.
Ukraynalılar için kaybedecek bir şey yok ve toprak kaybetseler bile savaşın sona ermesi onlar için bir zafer. Diğer tüm sonuçlar, ilhak ettiklerini duyurdukları bölgeleri kontrol etmekte zorlanan Ruslar için bir yenilgi anlamına geliyor.
Barajın vurulması, Ukrayna'nın karşı taarruzunu sel yoluyla engellemeyi amaçlayan bir taktik olarak görülüyor. Hedef alan taraf kim olursa olsun, 1956'da inşa edilen barajın vurulması savaşın sabırsızlık ve diplomatik yolun olmadığı bir aşamaya girdiği anlamına geliyor.
Bu da her zaman Rusya'nın ikilemini hatırlatıyor çünkü Moskova net bir siyasi ufuk veya somut askeri adımlar olmadan tüm Avrupa'ya ve ABD'ye karşı askeri bir savaş yürütüyor. Bu da Rusların konumunu ve seçeneklerini kompleksleştiriyor.
Şu anda Avrupa'da veya ABD’de dönen tartışmayı takip edenler, birçok kişinin buna dikkat ettiğini, Moskova krizinin büyüdüğü (Rusya da bunu yakından hissediyor) duygusuyla Ukrayna'nın Ruslara yönelik karşı taarruzunun ilk sonuçlarını beklediklerini fark edecektir.
Ölümcül Rus hatası askeri veya diplomatik stratejide değil, daha çok savaşa girme kararındaydı. Savaşla birlikte Rusya'nın kaderi artık liderlerinin elinde değil, Batı- ABD yaptırımları ve manevi askeri darbelerle cezalandırılıyor.
Rusya'nın Ukrayna'ya savaş açma kararı, Rusya Devlet Başkanı'nın aldığı en kolay karardı. Ancak savaşı sona erdirme kararı, sadece Devlet Başkanı Putin için değil, tüm Rusya, geleceği, gücü, nüfuzu ve çevresiyle olan ilişkisi için en zoru olacak.
Ne Batı'nın ne de ABD'nin savaşı bitirmek amacıyla Çin'in arabuluculuğu için çabalayacağı varsayılıyor. Bunun için çabalaması gereken taraf, Moskova'nın yenilmemesi çıkarına olan bir arabulucu aracılığıyla bu savaşı şimdi bitirmek olan Ruslardır. Çinliler Rusların yenilmesini değil sadece zayıflamasını istiyor olabilirler.
Bu, savaşı bitirmek için diğer yollara kıyasla en kolay olan yol ve bu da bir bakıma kendilerini bu zor duruma sokan ya da ikilemde bırakan Rusların yenilgisi anlamına geliyor. Bu nedenle, Rusların çıkarı şimdi Çin'in arabuluculuğunu ilerletmeyi gerektiriyor çünkü Moskova'nın seçimlerinin hepsi zor.
