Gazze'de başlayan savaşın yeni bir kurban türü var. Bu, siviller, çocuklar, kadınlar değil, artık “yiyecek ve yardım bekleyenler” olarak bilinen türdür. Binlerce “bekleyen” sırada bekliyor ve bir ekmek alabilmek yerine vuruluyorlar; hem de yanlışlıkla değil. Bir haftada bin kişi. Bir haftada bin “bekleyen” vuruluyor. Birçoğu, iskelete dönüştükten sonra, etiğin çöktüğü ve cehennem yasasının hüküm sürdüğü alanlarda sürekli turlar düzenleyen İsrail Savunma Bakanı ile fotoğraf çektirirken ölüyorlar.
Vahşetin kol gezdiği savaşlarda ilk kez, büyük bir kurban kategorisine “bekleyenler” adının verildiğini duyuyor veya okuyoruz. Bunlar, bir lokma için saatlerce bekleyen ve sonunda İsrail ordusunun kurşun yağmuruna tutulan açlardır. Gazze Sağlık Bakanlığı'nın, bekleyenler arasındaki ölümlerin çokluğu nedeniyle kefen sıkıntısı yaşandığına dair açıklamasını duydunuz mu? İsrail verilerinin ölüler ve diriler, açlık ve acıdan karınları şişmiş çocuklar hakkındaki rakamlarına hâlâ inanıyor musunuz?
Dünyanın bu çöküş hali karşısında, Genel Sekreter Sayın Guterres'in açlıktan kaynaklanan ölümlerden “kızgın ve hoşnut” olmadığını öğrendik. Hoşnut olmadığınız için teşekkür ederiz. Ancak her geçen gün büyüyen bu suç, “genel sekreter” ve “genel sekreterliğin” bir istifa mektubunu hak etmiyor mu? En azından bir istifa tehdidini veya en azından İngiltere'nin önderlik ettiği 25 ülkenin bu apaçık ve aşikar suçun sona ermesini talep etmesine katılmayı hak etmiyor mu?
İki yıl süren “öldürerek öldürme”, “aç bırakarak öldürme” ve “soykırım yoluyla öldürmenin” ardından, Portekizli diplomat, hoşnut olmamak yerine bir dakikalık -ya da sonsuz- bir saygı duruşunda bulunmalı. Başarısızlığı herkesçe bilinen ancak dünyanın, tarihin en büyük ve en korkunç katliamlarından biri konusunda hoşnutsuzluktan öte bir şey “ifade etmekten” korktuğunun farkında olmadığı bir kurumda son insan ırkının ölümünün yasını tutmak için durmalı. İsrail'in dünyanın en önemli 25 ülkesinin tutumunu reddetmesi, iflasın ta kendisi ve acınası bir hoşnutsuzluk biçimidir.
