Delilik Sanatları

Arap ve diğer literatürler, delilerin davranış biçimlerine dair hikâyeler ve akıllı olduklarını ispatlamaya çalıştıkları fıkralarla doludur. Akıl hastanesinden çıkmak için akıllı olduklarını ispatlamaya çalışırlar. İngiltere’deki bu kliniklerin en ünlüsü, tehlikeli ve kontrolü zor delilerin atıldığı Broadmoor Akıl Hastanesidir.
Günlerden bir gün bu hastaneye -çok şükür- deli olarak değil, ülkesinin koşullarından dolayı delirmiş kimselere yardım etmek için gittim. Ülkelerindeki rejimi İngilizlerin kurduğuna inanıyorlar, bu yüzden yolda gördükleri her İngiliz’e saldırmak istiyorlar.
Bekleme odasında otururken mahkûm hastalardan birisi benimle dertleşmek için gönüllü oldu, bana aşağıdaki hikâyeyi anlatmaya başladı: Delilerden biri, deliliğinin iyileştiğini ve akıllandığını söyleyerek serbest bırakılmasını rica etti. Kontrol için komisyona havale edildi, komisyon başkanı kendisine “Bu cezaevinden çıktıktan sonra ne yapacaksınız?” diye sordu. Dedi ki: "Ben gidip bir kuş lastiği satın alacağım, sonra yola çıkıp oradan geçen bütün arabaları taşlayarak camlarını kıracağım!”
Şayet ben komisyon başkanı olsaydım onu derhal serbest bırakırdım, zira caddelerdeki trafik sıkışıklığını önlemek için bundan daha makul bir çare olamazdı. Ancak başkanın kendisi deli olmalı ki adamın isteğini reddetti. Sırf arabaları korumak için onu hapse geri döndürdü!
Bir yıl sonra, adam serbest kalmak için ikinci bir istekte bulundu ve yine onu komisyona sevk ettiler. Komisyon başkanı kendisine  “Buradan çıktıktan sonra ne yapacaksınız?” diye sordu. Dedi ki: “Arkadaşım Susanna ile buluşmaya gideceğim”. Komisyon Başkanı memnun oldu. Cevabı geliştirmek için soruya biraz derinlik kattı "Onunla buluştuğunda ne yapacaksın?" Dedi, "Elimi elbisesinin içine sokacağım." Dediler ki: "ne kadar ayıp! Sonra ne yapacaksın?" Dedi ki: “Sağlam bir kuş lastiği yapacağım, sonra yola çıkıp önümden geçen bütün arabaları taşlayarak camlarını kıracağım!”
Tabii ki zindana geri döndürdüler. İşlem her yıl tekrarlandı. Kıymetli okuyucum şimdi bana soracak, neden bu hikâyeleri anlatıyorum?
Tüm bu hikâyeler bana Güneydeki Husileri, DEAŞ’ı, El Kaide’yi ve Taliban’ı hatırlatıyor. Yöntemlerini ve iddialarını değiştiriyorlar, ancak insanların kanını dökme ve yıkım yapma amaçları hiç değişmiyor. Kendileri, finansörleri ve arkadaşları aynı amacı taşımaya devam ediyorlar.
Tüm bu teröristler bana o delileri hatırlatıyor. Kör saçmalıklarını haklı çıkarmak için çeşitli yöntemler kullanıyorlar. Bunlar, delilerden dahi daha zararlı ve tehlikeli bir güruhtur.
Bu teröristlerin haberini her duyduğumda, Broadmoor'da tanışıp hikâyelerini dinleme imkânı bulduğum bu deli insanları hatırlıyorum.