Atalar ve çocuklar

Bunlara Ateşkes Devletleri (Emirlikleri) deniyordu. İngilizcede ise Trucial States. İngilizler 19. yüzyılda bölge halkının Hindistan'a giden gemi ve buharlı savaş gemilerine düzenlediği saldırıları durduran bir dizi anlaşmadan sonra bu adı vermişti.
Bu emirliklerin İngiltere için tüm önemi, Hindistan’a giden yol üzerinde konumlanmış olmalarıydı. Ancak birden Abu Dabi'de petrol bulundu ve önem ölçütü değişti. Petrolden sonra 1971'de İngiltere'den bağımsızlık ilan edildi. İran Büyük Tunb ile Küçük Tunb adaları ve Ebu Musa Adası'nı işgal ettikten sonra Şeyh Zayed bin Sultan emirliklerin yöneticilerine önlerinde iki seçenek olduğunu söyledi; ya dağınık ve savunmasız bir grup olarak kalacaklardı ya da muhkem bir devlet altında birleşip meydan okuyacaklardı. Böylece Ateşkes Devletleri bölge ve dünya haritasında Abu Dabi, Dubai, Şarika, Ümmü el-Kayveyn, Füceyre, Reis el-Hayme ve Acman adlı yedi emirlikten oluşan büyük bir ülkeye dönüştü.
Birleşik Arap Emirlikleri'nin (BAE) 50. kuruluş yıl dönümüne binaen şunu kayıtlara düşmek istiyorum: Bölge halkının, para birimini kullanarak ticaret yaptığı Hindistan, şimdi gelirinin büyük bir kısmını 'yolunun üzerinde konumlanmış olan' bu devlete bağlıyor. Binlerce İngiliz, eski imparatorluk sömürülerinde gelir, sıcaklık ve daha yüksek yaşam standartları arıyor.
50 yılın hikayesi, hikaye olmaktan çok efsane olmaya yakın. Örneğin Abu Dabi Yatırım Fonu şu anda 1 trilyon dolar değerinde. Birkaç yıl önce BAE Devlet Başkanı Şeyh Halife bin Zayed Al Nahyan ile bir röportaj yaptığımda kendisine şöyle bir soru yönelttim: “Fon bin milyar dolara ulaştıktan sonra hesapta yeni yatırım politikaları var mı?”. Kendisi tüm tevazusu ile istem dışı bir şekilde düzelterek “Aslında rakam 800 milyar” demişti.
Körfez'in tamamı nispeten benzer bir medeniyet tarihine sahip. Coğrafi ve stratejik durum birbirine benziyor. BAE, devletin kuruluşunun yıldönümünü İran'ın adalarını işgal ettiği sırada adamlarının şehit olmasına bağladı. Bağımsızlık ve egemenlik ölçülemez. BAE’nin İran'ın endişe verici yakınlığına karşı politikasında aniden kökten bir değişim oldu. Şeyh Muhammed bin Zayed, ülkeyi bekleme konumundan atılma konumuna getirdi. Yeni bir Arap politikasının yerleştiği aşikar. Körfez'de bu ataların döneminden sonra çocukların sırası geldi. Atalar, Arapların itiş kakış ortamında idrak politikası izliyorlardı, ancak değişiklikler geri dönüşü olmayan bir şekilde kendine yer edindi.
50 yılda, BAE 50 yaş ileri gitti. Devrimciler 50 yaş geriye gittiler. Burada üniversiteler, enstitüler ve öz savunma güçleri inşa ediliyor, kelimelerden oluşan kuleler yükseltiliyor: En yüksek ekonomiye sahip halklar, kağıda boğulmuş halklardır.