Aileler arasında nesilden nesile aktarılan pek çok meslek vardır. Sanayici aileler, gazeteci aileler, hukukçu aileler ve diğerleri. Gazeteci ailelerin en ünlüleri Mısır'daki Tekla ailesi (el-Ahram), Emin ailesi (el-Ahbar) ve Lübnan'daki Tueni ailesidir (en-Nehar). Yıllar içinde birçok basın kuruluşu kuruldu, birçoğu kapatıldı, gazetecilik devletleştirildi ya da boğuldu, bazıları ise hastalık ve durgunluğun tüm belirtilerinin üstesinden gelmeyi başardı.
El-Mısri el-Yevm tüm aşamaları Diab ailesiyle birlikte yaşadı; öncü kuşak Tevfik Diab ile zanaatkârlık ve çoğu sanatçı gibi uzun süre okuyamayan ve yine onlar gibi uzaklarda gazetecilikte başarılı olan torunu Salah Diab'ın modernliği.
Salah Diab'ın yeni yayımlanan anı kitabı adeta bir roman tadında. Hepsi birer kahraman, tek bir edebi anlatı ve küçük detaylardan büyük piramit inşa etmeyi bilen bir mühendis. Tuğla tuğla... Yazarın birkaç karakteri var. Bunlardan benim için en önemlisi, kendisiyle ilk tanıştığım Newton'dur. Bilgi, kültür ve cesaretle dolu günlük makalelerine imza attığı mahlası Newton’du.
Newton köşe yazısı yazmayı bıraktığında Arap gazeteciliğinde uzun bir ufkun kapandığını hissettim. Profesyoneller arasında, birbirlerinin fikirlerinden faydalanmak için birbirlerini okudukları eski bir sırdır. Bu anlamda Salah Diab gazetesini yetişkinler için bir okul haline getirdi. Hangi konuda yazarlarsa yazsınlar, her gün nasıl etki bırakacaklarını bilen bir grup öğretmen…
Bazılarını unutma korkusuyla isimlerini vermemeyi gelenek haline getirmiş olmamız üzücü. Ancak onların varlığı, mesleğin ayakta kalabileceğinin ve gelişebileceğinin bir işareti, daha doğrusu garantisidir.
Anı yazarlığı başlı başına bir edebi sanattır. Biyografi yazmak roman yazmak gibidir; neye izin verilir, neye verilmez… Newton'un bir mühendis ya da bir kuyumcu olarak rolü burada yeniden ortaya çıkıyor.
