"Henüz anılan bir şey değilken, şüphesiz ki insanın üzerinden çok uzun bir süre geçti!” (İnsan 76/1)
Anılmaya değer işler yapmak…
Her kulun hayali.
Allah Teâlâ’nın insanlara verdiği bir söz.[1]
Hak edenlerin ulaştıkları bir onur.
Bu yazıda anılma onuruna ulaşanlardan biri olan ve “Kitap’ta Meryem’i de an!”[2] emriyle gündemimize taşınan Hz. Meryem ve onu anılmaya değer kılan şeyler üzerinde durulacaktır.
Yaşadığı ağır imtihan sebebiyle “Keşke bundan önce ölseydim de unutulup gidenlerden olsaydım!”[3] diyerek unutulmayı isteyen ama ilahi irade tarafından kıyamete kadar inananlara örnek olarak gösterilen İmran kızı Hz. Meryem…
Annesi Hanne’nin Allah tarafından güzelce kabul olmuş duasıdır[4] Meryem…
Kendisi ve zürriyeti kovulmuş/lanetlenmiş şeytanın şerrinden Allah’a ısmarlanmış/emanet edilmiş[5] Meryem…
Sorumluluğu alınabilsin diye yarışa girilip ancak kura sonucu[6] onu himaye edecek kişinin belirlenebildiği Meryem…
Zekeriya gibi usta bir bahçıvanın elinde ve eğitiminde yetişmiş nadide bir güldür Meryem…
Allah tarafından seçilmiş, tertemiz olan ve dünya kadınlarına üstün kılınan[7] Meryem…
İffetin unutulmaya yüz tutuğu bir dünyaya iffeti ve sabrıyla taşınası Meryem…
İffet timsali genç bir kızın babasız bir çocuğu dünyaya getirmesinin ağır imtihanı: Meryem…
“Bana hiç erkek eli değmemişken, iffetsiz bir kadın da olmadığıma göre, nasıl çocuğum olabilir!”[8] sorusuna karşılık; “Bu, işte böyle, Rabbin dedi ki: “O bana çok kolaydır. Onu insanlar için bir ayet ve bizden bir rahmet kılacağız…”[9] fermanına teslimiyet gösteren Meryem…
İnsanlardan soyutlanarak, onlardan uzak bir yerde hamilelik sürecini geçirmek için kuytu bir mekâna çekilmek zorunda kalan Meryem…
Kucağında bebekle insanların arasına geri döndüğünde, “Ben Rahmân için oruç adadım; bugün hiçbir insanla konuşmayacağım”[10] diyebilen Meryem…
Kavminin ona, Ey Meryem! “Sen ne çirkin bir iş yaptın öyle. Baban kötü bir adam değildi. Annen de iffetsiz bir kadın değildi.”[11] söylemlerine karşılık kucağındaki çocuğu işaret etmekle[12] yetinen bir teslimiyet ortaya koyan Meryem…
İfade edilen bu ağır imtihanlara sabır ve teslimiyet göstermesine karşılık “Ben Allah’ın kuluyum. O, bana Kitabı verdi ve beni peygamber yaptı.”[13] diyen bir bebeğin haykırışı ile ilahi yardıma mazhar kılınan Meryem…
Allah Teâlâ’nın mü’minlere iman ve teslimiyet konusunda örnek gösterdiği iki kadından[14] birisi Meryem…
Bütün bunlar üzerine düşünüldüğünde Hz. Meryem’in Kitapta anılmasının hikmeti daha iyi anlaşılmaktadır. Onu anılmaya değer kılan şey Allah’ın emirleri karşısındaki teslimiyetidir zira o, yaptıklarıyla anılmayı hak eden ve anılmayı gerektiren izler bırakan dosdoğru bir kadındır.[15]
Onu anmak, “Kitapta Meryem’i de an…”[16] emrinin gereğini yerine getirmektir çünkü bu dünyada anılmaya değer işler yapabilenler anılmayı hak ederler. Aksi halde uzun bir ömür geçirse dahi insan anılmaya değer bir varlık olmayacaktır.
[1] Bakara 2/152
[2] Meryem 19/16
[3] Meryem 19/23.
[4] Al-İmran 3/37
[5] Al-İmran 3/36
[6] Al-İmran 3/44
[7] Al-İmran 3/42
[8] Meryem 19/20.
[9] Meryem 19/21.
[10] Meryem 19/26.
[11] Meryem 19/27-28.
[12] Meryem 19/29.
[13] Meryem 19/30.
[14] Tahrim 66/11-12
[15] Maide 5/75.
[16] Meryem 19/16
