Fas: Hükümet, yüksek fiyatlar ve sanal kampanyalar

Aziz Ahnuş görevdeki bir ayını bile tamamlamadan, 2021'in sonlarında kendisinin ve hükümetinin istifasını isteyen sesler yükseldi. Bu talepler, maliye yasasının onaylanmasından, yani parlamentonun hükümete programlarını uygulaması ve vaatlerini yerine getirmesi için fon kullanma imkanını verdiği bütçenin onaylanmasından önce geldi.
İlki mazeretsiz, mantıksız ve herkesi şaşkına çeviren bir kampanyaydı. Zamanlaması hatalıydı, ancak sahipleri kampanyalarını başlatmak için sabırsızlanıyorlardı. Öyle ki, bunu erkenden ve herhangi bir eylemde bulunmaksızın başlattılar: Fransızların dediği gibi; “Harften önce, Mektuptan önce.”
Bu önceden tasarlanmıştı fakat sır açığa çıktı: Ahnuş'un politikalarını veya programlarını hayata geçirmesine engel olmak için ona hiçbir şekilde zaman tanımamak.
Birkaç ay sonra eğitim ve sağlık konuları bahane edilerek başbakanın istifası çağrısında bulunan başka bir kampanya ortaya çıktı. Burada ağır silahlar kullanıldı: Facebook ve Instagram'da sahte hesaplar açıldı ve kampanyayı milyonlar destekliyormuş gibi “beğeniler” satın alındı. Bu içerikler, aynı şekilde satın alınan beğeniler ve çoklu paylaşımlarla desteklenen profesyonelce üretilmiş videolarla desteklendi. Böylece sosyal medyada kampanyaya popülerlik kazandırıldı. Yüz milyonlarca takipçisi olan hesaplara sahip bazı influencerler kampanyaya çekildi.
Rusya'nın Ukrayna'ya savaş açması ve koronavirüsün ardından enflasyonun kötüleşmesi ve tüm halkın yüksek fiyatların girdabına düşmesiyle -özellikle yakıtta- birlikte Ahnuş'un muhalifleri, daha büyük araçlar ve daha büyük teknikler kullanarak yeni ve daha güçlü kampanya başlatma fırsatı buldular. Onlarca influencer işe alındı, yüzlerce sahte hesap oluşturuldu, sponsorluk için devasa bütçeler seferber edildi, mümkün olan en fazla sayıda paylaşım ve beğeni oluşturuldu. Böylece “istifa” hashtag'i trend haline geldi.
Muhaliflerin Ahnuş’a zarar vermek için yüksek maliyetler de dahil olmak üzere ellerine geçen her şeyi kullanma niyetleri var. Fiyatlar düşse ve uluslararası düzeyde istikrar sağlansa da bu ısrarın uçup gideceğini düşünmüyorum. Neden? Ahnuş’a karşıt bu hareketin görünür ve içsel nedenleri nelerdir?
Bence Ahnuş diğerlerinin, özellikle her yolu kullanıp her şeyi tecrübe edenlerin başaramadığını -ki bu on yıllık iktidarlarının ardından İslamcıların seçim sonuçlarında üst sıralarda olmalarının önlenmesiydi- başardı. Bu kimseler 2011'de parti bloklarının reçeteleriyle, bazı parti liderlerini değiştirerek Benkiran’ın karşısına popüler yüzler çıkarmaya çalıştılar. 2013’te İstiklal Partisi'ni çoğunluğun dışına iterek İslamcıların liderliğindeki hükümeti istikrarsızlaştırmaya, 2015’te ve 2016’da ise bölgeleri kontrol altına alarak, mevcut ve mevcut olmayan tüm araçları kullanarak yasama seçimlerini kazanmayı hedeflediler. Ancak sefil bir şekilde başarısız oldular. Attıkları her adımda İslamcılar daha da güçlendi.
Ahnuş, İslamcıları istikrarsızlaştırmaya çalışanların başarısızlığından ders aldı, partisini sıkı bir şekilde örgütledi, dört yıl boyunca kampanya yürüttü, adayları belirledi ve rakiplerine değil, ne yapmak istediğine odaklandı. Bu onu sahneye çıkaran şey oldu. Ardından çalışmalarını, gelişmiş bir siyasi anlayışa sahip yeni liderlerin varlığıyla modernize eden iki parti izledi: Özgünlük ve Modernite Partisi ile İstiklal Partisi. Böylece üç parti, Kral 6. Muhammed tarafından atanan ve 2021’in sonlarında onaylanan hükümette çoğunluğu oluşturdu.
Ahnuş ve müttefiklerinin İslamcıları alt sıralara iten bu büyük başarısı, başarısız olanları rahatsız etti. Sanki şöyle diyorlardı:
“Büyülü reçetelerimize rağmen İslamcıları ortadan kaldıramadık fakat Ahnuş’un nasıl başarısız olacağını size kanıtlayacağız. Evet, başarısız olduk ama hepimiz başarısızız.”
Ben komplo teorilerine değil, Özgünlük ve Modernite Partisi’nin şu anki genel sekreterinin -ki büyülü reçete sahiplerini parti liderliğinden uzaklaştıran kişidir- bu çerçevede ardı ardına maruz kaldığı kampanyalara inanıyorum. İstiklal Partisi içinde olup bitenler bir iç meseledir ve sihirli reçeteleri olanların parti içinde bir skandal yaratmak için bunu kullanmaları muhtemeldir.
“Evet, her şey mümkün ve kartlar yeniden karıştırılmaya hazır. Her türlü fırsat mevcut, başarılı olanlardan intikam alma isteği güçlü, influencerlar hazır, boykot kampanyasından bu yana sahte hesaplar korunuyor ve insanların yüksek fiyatlar dolayısıyla duydukları öfke de büyük bir fırsat. Öyleyse neden kurunun yanında yaşı da yakarak yeni bir durum yaratmıyoruz? Bize yeni bir rol ve kayıp bir zafer vermese de en azından kendi elimizle yarattığımız durumla ilgili tavsiyelerde bulunarak perde arkasında çalışacağız. Bundan nasıl çıkılacağının reçetesini vereceğiz.”
Bazıları tüm bunları -Fransızların dediği gibi- “şeref barutu” olarak tanımlayabilir ki, bu başarısızlığına rağmen alnı ak, yenilgiye rağmen onur sahibi olan kişiler için kullanır. Böylesi kabul edilebilir. Fakat bu kimseler prestij para kazandılar, belli hedeflere (İslamcılara karşı zafer) ulaşmak için güce sahip oldular, bunu pek çok kez denediler ve sefil bir şekilde başarısız oldular. Ahnuş’un ve müttefiklerinin başarılı olduğu şey ise tam da buydu. Bundan dolayı onların bu acı yenilgiyi tattıktan sonra şu ya da bu şekilde onur nidaları atmaları doğaldır. Ancak bu, kendi çıkarları için ülkenin siyasi istikrarı ile oynamak demektir.
Koronavirüsün neden olduğu yüksek fiyatlar ve ekonomik gerileme, birbirini takip eden kuraklık, yoksul ve orta sınıfların sosyal durumu geçmişin ve yenilgilerin intikamını almak için sahte protesto ateşiyle oynamayı gerektirmez. Aksine yapılması gereken kriz hakkında kapsamlı bir tartışma başlatmak, güvenoyu gibi anayasal unsurlara başvurmak, hükümetin mevcut durumları yönetme kabiliyetiyle ve çözümlerinin etkinliğiyle ilgili kamuoyunda bir tartışma yürütmektir. Sosyal medya kampanyalarıyla ve sahte hesaplarla Ahnuş ve hükümetinin istifasını isteyenler, demokrasiyi özünden vuruyorlar. Doğru olan dışarıdan değil, bizzat içeriden makul bir tartışma, eleştiri ve çekişme yürütmektir. Kamuoyu ve sandık nihai hakemdir. Değişim, yapay reçeteler ile gerçekleşmez. Bugünü ve geleceği inşa edecek olan ancak özgür ve adil demokratik tartışma ve yöntemlerdir.