Gassan Şerbil
Şarku'l Avsat Genel Yayın Yönetmeni
TT

Zahmetli görevlerin adamı Kremlin şefi

Batı tarihi, ilerlemesi, refahı, istikrarı ve hele de filolarına, cephaneliğine teknolojik üstünlük katmayı başardıktan sonra sözlüğünü ve modelini empoze etme çabasıyla müthiş kışkırtıcı bir güçtür. Batı ve hegemonyasına düşmanlık da eskidir. Bu nedenle, Batı'yı tüketme maddesi iki kamplı dünyada olduğu kadar "tek süper güç" çağında da mevcuttu. Batı bugünlerde önceki dönemlerde tanıdıklarından daha korkunç bir düşmanın doğuşuna tanık oluyor. Delinemez bir şemsiyeye ve çiğnenemez bir dokunulmazlığa sahip bir düşman. O, Batı'nın ilk düşmanı unvanını kazanmadan önce "Kremlin’in şefi" unvanını kazanan "Wagner" Grubunun lideri Yevgeny Prigozhin'dir. Ülkeleri bir kenara bırakırsak, son on yıllar içinde Batı'yı tüketme girişimleri çerçevesinde ve ilgileri çalan birkaç isimle ilişkilendirildi. Yetmişlerde, Filistinli lider Wadie Haddad, dünyanın Carlos olarak tanıdığı genç bir Venezüellalıyı eylemlerle görevlendirdi. OPEC bakanlarının rehin alındığı eylemden sonra Carlos, parlayan bir yıldıza dönüştü. Haddad da onu yıldız olduğu ve spotları üzerine çektiği için cezalandırdı. Carlos, Batı'yı taciz etti ve çeşitli başkentlerde saklandı. Ancak hikayesi, Fransa ile vardıkları bir anlaşma karşılığında onu satan Hasan el-Turabi ve Ömer el-Beşir’in “ihanet”ine maruz kalmasıyla sona erdi. Şimdi Fransa hapishanelerinden birinde yaşlanıyor.
Batı, kanlı saldırılarla kendisini taciz edenlere acımaz. Usame bin Ladin, Asya ve Afrika'da Batı'yı taciz etti ve savaşı Amerikan topraklarına taşıyacak kadar ileri gitti. ABD de onu kovaladı ve cesedini balıklara hediye etti. Sağ kolu ve halefi Eymen el-Zevahiri'ye de acımadı. Batı'nın eli uzundur. Ebu Bekir el-Bağdadi Batı'yı taciz etti ve o da “devletini” ve bizzat onu silerek karşılık verdi.
ABD ile çatışma, büyükelçiliğini ve çıkarlarını taciz etme çizgisinde doğan İran devrimi de Ortadoğu'da 4 haritaya damgasını vuran bir oyuncuyu devreye soktu; Dini Lider'den sonra rejimin fiilen ikinci adamı olan General Kasım Süleymani. ABD’nin Irak’taki hatalarından ve günahlarından yararlanan Süleymani, uluslararası sınırları hiçe sayan veya hileyle aşan küçük mobil ordular kurdu. ABD Süleymani'ye müsamaha göstermedi. Onu Bağdat Havalimanı’nın yakınında öldürdü. Batı’yı taciz edenlerin bir diğeri, Muammer Kaddafi idi ve protokol şefi Nuri el-Mısmari’den duyduğuma göre, Amerikan uçaklarının bu nedenle yatak odasını ziyaret etmesinden sonra sürekli bir panik içinde yaşadı. ABD Kuveyt'in işgalini, Saddam Hüseyin'in komşusuna, ABD ve onun çıkarlarına yönelik bir tacizi olarak değerlendirdi ve cezası ağır oldu.
Ukrayna'daki Rus savaşı, İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana Batı’ya yönelik en ciddi tacizdir ve bu kez taciz eden Rusya denen nükleer bir güç. Elbette günümüz Rusya'sının, Sovyetlerin çöküşünü, Batı'nın model savaşı ve silahlanma yarışıyla onu taciz etmesinin bir sonucu olarak gördüğünü unutamayız. Ayrıca Sovyet treninden NATO'nun kollarına kaçan ülkelerin kutuplaştırılmasını, güvenliğine, istikrarına ve rolüne yönelik bir tür taciz olarak görüyor. Elbette Batı'nın, modelinin ve renkli devrimlerinin birinci düşmanının Vladimir Putin olduğuna inananlar var. Ancak ilgi çekici husus, Putin'in 10 yıl önce özel bir statüye, olağanüstü güçlere, benzeri görülmemiş bir etkinliğe sahip bir Batı düşmanını istediğini yapmakta serbest bırakmaktaki başarısında yatıyor.
"Wagner" liderinin hikayesi dikkat çekici ve şaşırtıcı. Prigozhin Petersburg'da doğdu. Bu adamı alışılmadık bir yana herhangi bir rol için bile tavsiye etmenin hiçbir yolu yoktu. Şiddet ve hırsızlık suçlarından hüküm giydikten sonra 1979'dan 1988'e kadar cezaevinde kaldı. Bir de onu o yıllarda Rus mafyasıyla ilişkilendirenler var. Genel af kapsamında cezaevinden salıverildi. Gariptir ki, serbest kaldıktan iki yıl sonra ilk restoranını açtı ve bunu restoranlar zinciri takip etti. Bir gemide açmış olduğu yüzen restorana bir keresinde Putin, konuğu eski Fransa cumhurbaşkanı Jacques Chirac'ı götürmüştü. Prigozhin'in şehirdeki varlığı, Putin'in danışman, ardından birkaç yıl sonra gizemli koşullarda öldürülen Moskova belediye başkanı Anatoly Sobchak'ın yardımcısı olarak  Moskova’daki varlığıyla aynı zamana denk geldi.
Prigozhin bir mükemmeliyetçi ve onunla çalışanlar üzerindeki yetkisi mutlak. O hırslı biri, partiler sırasında Kremlin’e ve daha sonra Savunma Bakanlığı’na yemek temin etme anlaşması yapmayı başardı. Sonra onu milyarder yapan diğer cömert sözleşmeler geldi. O geri adım atmayan, hırslarının önünde duranlara acımayan bir iş adamı.
On yıl önce, Hitler'in çok sevdiği müzisyen "Wagner"in adını taşıyan bir güvenlik şirketi kurdu. ABD’nin Irak'ta görev verdiği "Blackwater" şirketi deneyiminden ilham aldı ve ondan daha ileriye gitti. Eski askerleri, kabadayıları, para ve macera arayanları cezbetti. Prigozhin tehlikelerin ortasında yaşamaktan rahatsız olmayan, girişimci ve sert bir iş adamı. Yüksek fiyata güvenlik hizmetleri sunuyor. Diyelim ki petrol tesislerinin Suriye rejimi adına geri alınmasına katkıda bulundu, onları yüksek bir bedel karşılığında koruma görevini üstleniyor.  Macera duygusu onu Afrika'ya da yönlendirdi. Kuvvetleri elmas madenlerini koruyor ve çıkarılanlardan büyük bir pay alıyor.
Geçmiş yıllarda Prigozhin hakkında konuşmak tabu ve ölümcüldü. Rus gazeteciler, onun kara kıtaya sızmasını araştırmak için Güney Afrika'ya gitmeye cesaret ettiklerinde, gizemli kurşunlarla öldürüldüler. O sadece girişimci bir iş adamı değil. Aynı zamanda kara kıtaya bir görevle gelen azılı bir savaşçı ve şimdi Mali, Libya ve Burkina Faso'da izleri görülüyor ve oradaki Fransız varlığına darbeler indiriyor.
Ukrayna'daki Rus savaşı onun için bir anda altın bir fırsata dönüştü. Rus ordusu, efendisini hayal kırıklığına uğrattı, bu yüzden Prigozhin zengin bir madene, Rus hapishanelerine yöneldi. Binlerce mahkûma Ukrayna'da savaşmak için sözleşme imzalamaları şartıyla af veya ceza indirimi sözü verildi. Beyaz Saray, Wagner’ın Ukrayna’daki "ordusunun" 50 bin savaşçıdan oluştuğunu söylüyor. Savaş acımasızdır. Hainin ya da isteksizce savaşanın kaderi, göğsüne bir kurşun ya da kafasına inen bir çekiçtir. Prigozhin’in kuvvetleri, düzenli orduyu kıskandıracak olanaklara sahip. Savaş uçakları ve ABD ile Avrupa seçimlerine müdahale etmesine olanak tanıyan siber güçler. Prigozhin, ordunun Ukrayna'nın Soledar kasabasının işgalinde herhangi bir rol oynadığını iddia etmesini engellemek için bu kasabadaki tuz madenlerinde poz verdi.
Washington, Wagner Grubunu ulusötesi bir suç çetesi olarak sınıflandırdı. Ama Prigozhin gözünü bile kırpmadı. O, ne Carlos ne de Bin Ladin, Bağdadi ve Süleymani değil. Rusya'nın heybetine, imajına ve cephaneliğine yaslanıyor ve ABD'nin onu doğrudan tasfiye etme yoluna gitmesi zor.
Bu sadece zorlu ve dikkat çekici bir adamın heyecan verici bir hikayesi değil. Ukrayna topraklarında açık savaş tehlikesinin ve bundan doğacak tehlikeli dünyanın açık bir ifadesidir. Prigozhin'in sadece Çar'ın dostu olmadığını, Sayın Devlet Başkanı’nın sivillerle askerlerin yarıştığı yakın çevresinin şu anda en güçlü adamı olduğunu söyleyenler de var. Bu yarışmacılar arasında dünyaya her gün olası bir nükleer ziyafeti hatırlatan ve Batı'daki "kısırlaştırılmış köpekleri” uyaran Dmitri Medvedev de var.